HERSTEL EILAND BRAAKMANKREEK Door: Alex Wieland groeid, dus niet zo aantrekkelijk voor recreanten. Het eilandje in de Braakmankreek is aangelegd in de jaren '60. Het was bedoeld als een natuur compensatieproject voor De Punt (recreatie). Het eiland zorgde er tevens voor dat de industrie in de Nieuw Neuzenpolder wat aan het zicht ont trokken werd. Oorspronkelijk had het eiland een oppervlakte van circa 1 ha. De eerste jaren was het een geschikte broedlocatie voor pioniervo gels als Kluut en Visdief. Door successie werd het eiland steeds meer begroeid met Schietwil- gen, Vlier en moerasvegetatie. Het eiland is van groot belang voor vogels. Er broeden tussen de twintig en dertig paar Blauwe reigers en 11 paar Kleine Zilverreigers (in 2003, de grootste kolonie van Nederland). Gedurende de trektijd (voorjaar en najaar) is het eiland rustplaats en slaapplaats voor vele doortrekkende vogels. Ook voor over winterende vogels is het van belang. Regelmatig worden groepen van 200 rustende Aalscholvers geteld, het maximum aantal slapende Kleine Zilverreigers is 97. Verder worden er regelmatig rustende Slechtvalken en Visarenden waargeno men. Vanachter de gluurmuur in het Noorder Braakmanbos is er een prachtig zicht op het ei land. Menig recreant komt hier regelmatig een kijkje nemen om van de vogels en het zicht op de kreek en het eiland te genieten. Doordat het water rondom het eiland erg ondiep is, kunnen boten moeilijk bij het eiland komen. De meeste vaste bezoekers weten ook dat het eiland belangrijk is voor vogels en blijven uit de buurt. Daarnaast is het eiland weelderig be- De Braakmankreek is het eind van een afwatersysteem. Bij langdurige regenval stijgt het waterpeil enorm, indien er dan ook een storm opsteekt, kalft het eiland zeer veel af. De wortels van de bomen en de strui ken spoelen bloot en doordat ze door het onnatuurlijke waterpeil ook in de zomer met de wortels in het water staan sterven ze af. In de loop der tijd is het ei land steeds verder afgekalfd. Momenteel staan er meer dode wilgen op het eiland dan levende. Tijdens een bezoek aan het eiland in oktober 2003, was de grootte van het eiland (dat nog niet afgekalfd is) nog circa 35 bij 20 meter (7% van de oorspronkelijke grootte). De bovenlaag van het eiland bestaat uit een dunne laag (ongeveer 10 cm) teelaarde met hieronder kalkrijk zand. Rondom het eiland ligt een gedeeltelijk (ongeveer voor driekwart) res tant van een hardhouten oeverbeschoeiing met doek. De oeverbeschoeiing is echter voor een deel versleten. Het eiland is eigendom van recreatiecentrum de Braakman. Het heeft in het bestemmingsplan van de gemeente Terneuzen de status recrea tiegebied. Om het eiland in de toekomst voor de natuur te behouden is het mogelijk om de be stemming te wijzigen in een natuurbestemming. De eigenaar wil hieraan meewerken. Ons voorstel is om het eiland te herstellen in oorspronkelijke staat en rondom het eiland de oeverbeschoeiing te herstellen (zoveel mogelijk met natuurvriendelijke materialen). Het benodig de zand kan verkregen worden in de omgeving van het eiland. Daarna dient het eiland ingeplant te worden met verschillende wilgensoorten. 16

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2004 | | pagina 18