Nu we er een aantal jaren wonen, weten we dat
we goed moeten uitkijken en hebben we meer
dere plekken gecreëerd om de salamanders en
andere diertjes en insecten een rustig en vorst-
vrije overwinteringplaats te geven. Dus nu liggen
er hier en daar hoopjes puin in de grond zonder
dat men er iets van ziet. Omdat er oftewel grote
stenen op liggen, of grond over heen ligt. Dat is
natuurlijk wel mooi, want als er mensen op be
zoek komen dan zien ze alleen een verhoging of
een paar grote creatief gestapelde stenen lig
gen.
Deze plekken zijn ook gemaakt omdat je de tuin
wel eens opruimt en daardoor vaak schoner
maakt. Juist de ruimte die je dan wilt verande
ren of opruimen zijn vaak de plaatsen waar zich
vele diertjes ophouden.
Onderzoekje
Dat er veel salamanders zich in tuin ophouden
bleek uit een inventarisatie. Met hulp van vrien
din en zus zijn we in een van de vijvertjes aan
het scheppen gegaan. We hebben toen zo'n 56
volwassenen en larven van de Kleine watersala
mander uit het vijvertje gehaald. Voor een vijver
tje met slechts een wateroppervlak van een klei
ne vierkante meter en nog geen 50 centimeter
diep is dat toch een aardig aantal.
Leerles
In het eerste jaar dat we er woonden kwamen er
veel familie, vrienden en kennissen op bezoek.
Ze kwamen het resultaat van al dat geknutsel
eens bekijken. De meeste waren ook direct en
thousiast, als we vertelden over de vele sala
manders in de vijvertjes. Ze begrepen vaak niet
waarom we geen visjes er in hielden, maar
goed. Vaak wilden ze er dan ook graag meene
men om in de eigen tuin uit te zetten. Vaak
draaide ik dan wat om die vraag wat heen, want
ja het zijn toch goede bekenden. Maar één keer
kon ik er dan toch niet onderuit en om niet gierig
over te willen komen gaf ik dan toe en zeiden we
dat ze er wel een paar mochten meenemen.
Dus glazen pot pakken en vissen maar. Een
maal drie beestjes gevangen vond ik het wel al
voldoende. Toen we door de vergrotende wer
king van de ronde onderkant van de glazenpot
nog beter konden zien hoe mooi deze diertjes
waren, had ik al spijt dat ik er aan begonnen
was. Dit werd nog eens versterkt door een ande
re gast die op bezoek was. Deze gaf namelijk
met vuurspuwende ogen aan dat het verboden
was om met deze diertjes rond te zeulen. Dit
was dus de eerste en tevens laatste keer.
Een half jaartje later gingen we op bezoek bij
deze mensen. Ze hadden ook de tuin in het na
jaar flink onderhanden genomen. Vol trots ver
telden ze dat ze nog een salamander in de tuin
waren tegengekomen tijdens de werkzaamhe
den. Gelukkig waren de diertjes goed aangeko
men. Eerst foto's kijken van voor en na de meta
morfose van de tuin. Eenmaal buiten om hun
tuintje in het echt te bewonderen zag ik wat de
foto's me al duidelijk hadden gemaakt. Aan de
achterzijde van het huis was alles volledig be
straat met trottoirtegels en verder alles verhard
met een gelig grind en onkruiddoek eronder. En
inderdaad tussen de kiezels lag ook nog een
vijvertje. Visloos dat wel, want de reiger was een
aantal malen op bezoek geweest. Dus in deze
klinisch schone tuin zullen ze de beestjes dan
ook niet lang meer aantreffen.
Je kunt in vele gevallen mensen dan nog wel
aanmoedigen om bepaalde maatregelen te tref
fen voor het bevorderen van wat dierenleven
(hoe wel ik zelf zeker geen expert ben). Maar in
dit geval was het hopeloos. Door dit architecto
nische hoogstandje van tuinaanleg heb ik het
maar gehouden op 'enthousiast overkomen'.
15
