JEUGD OP ZOEK NAAR MUIZEN
door: Sandra Dobbelaar
Het is doodstil en pikke donker.We lopen door
een donker bos. Er is geen maan, er staan
alleen wat sterren aan de hemel. De zaklampen
mogen niet aan. Je moet elkaar vasthouden om
niet te verdwalen. Ineens klinkt er een ratelend
geluid: "Trrrrrrrrrrrrrrrrrr!" "Ja, daar komt er weer
een!", wordt er geroepen. En inderdaad, we zien
de schim van een vleermuis boven onze
hoofden langs scheren. We lopen verder en zien
nog een heleboel keer een vleermuis langs
komen. Met een handig apparaatje kunnen we
ze al horen voordat we ze kunnen zien. Nog
verder in het bos stoppen we bij en
zilverpapiertje aan een tak. Gelukkig, nu mag er
een zaklamp aan. Een van de kinderen loopt
een stukje de struiken in en komt daarna terug
met een muizenval. Het deurtje is dicht, dus er
moet iets in zitten. Voorzichtig maken we de val
open in een doorzichtige plastic zak. Snel de
zak dicht houden, want de muis springt er bijna
uit! Het is een Bosmuis. De Bosmuis wordt in
zijn nekvel gepakt en iedereen mag hem
bekijken of vasthouden. Daarna mag de muis
weer vrij.
We gaan verder. Nog 29 vallen te gaan.
Jaarlijks gaat de jeugd van de Steltkluut op
kamp, zo ook deze zomer. Beide jeugdgroepen
hadden hun eigen kamp, waarbij het accent
vooral lag op muizen. De jongste groep
(Stekkertjes) verbleven op een erf aan de
Langeweg, dat aansluit bij een bosje. De vallen
waren uitgezet op het erf, in de wei, langs en in
het bos en op de dijk. Na het op scherp zetten
van de vallen, werd er een vleermuisexcursie
gehouden. Bij de koeienstal aan de overkant
van de weg was het raak. Daar konden we ze
zien vliegen alsof we televisie keken. Midden in
de nacht werden de vallen voor de eerste keer
geleegd. Helaas werden er alleen 2 Rosse
woelmuizen en een Veldmuis gevangen. Na een
heel korte nacht, werden bij het eerste
13
