verticaal zaten. In het ene deel waren de
plantenresten trouwens beter bewaard gebleven
dan in het andere.
Voorzichtig een nog intact stuk rietstengel er
uitgelicht. Behalve de knopen (=verdikkingen in
de stengel ter versteviging) was alles
platgedrukt. De stengel was goudgeel, glad en
bij het losmaken erg vezelig. Binnenin de
stengel was de knoop erg goed zichtbaar. De
doorgang was nog onbeschadigd, net een
zeefje. Dieper in de blok veen kwam een stengel
bloot te liggen met een knoop van wel 1,5 cm
doorsnee.
Omdat er tijdens het afsteken van het veen
takken van berkenbomen naar boven waren
.gekomen, verwachtte ik ook blaadjes,
berkenkatjes of zaadjes te vinden. Maar die
vond ik niet.
Eigenlijk zouden er microscopische preparaatjes
gemaakt moeten worden. Dan kom je nog veel
meer te weten. Tijdens mijn studie heb ik dat wel
eens moeten doen van een stukje hoogveen.
Ongelofelijk wat je dan allemaal te zien krijgt.
iHonderden stuifmeelkorrels in allerlei vormen en
maten. Er zijn mensen die zich in het herkennen
van stuifmeelkorrels (pollen) gespecialiseerd
hebben. Deze pollendeskundigen kunnen aan
de hand van de aanwezigheid van verschillende
soorten pollen en de hoeveelheden ervan in
bepaalde bodemlagen aflezen, wat er aan
bomen en planten gegroeid moet hebben. Aan
de hand van gegevens op grote schaal kunnen
;ze zelfs uitspraken doen over het toen
heersende klimaat.
De mooiste vondst deed ik toen ik de blok
doorbrak om eens binnenin te kijken. Een
prachtig metaalrood glimmende kever kwam te
voorschijn. Hij was nog bijna geheel intact, zelfs
de haartjes op zijn kop, borststuk en poten zaten
er nog op. Net of het beestje gisteren daar was
doodgegaan. Voorzichtig de kever verder
blootgelegd en met een stukje veen er
uitgehaald. Onder het binoculair zag het er nog
mooier uit: in de (ingedeukte) dekschilden zaten
rijen met puntjes en aan de enorme kaken zat
aan de onderkant en scherpe doorn. Wat voor
soort kever het is weet ik niet. Dat moest ik maar
eens aan een keverspecialist vragen. Het is
volgens mij geen waterkever. Maar wat deed hij
dan in zo'n nat terrein als een moeras? Grappig
om te weten dat dit kevertje al meer dan 2000
jaar oud moet zijn. Ongelofelijk ook dat je zoiets
kleins ontdekt in zo'n grote massa aan veen.
Van de afgegraven oppervlakte (10 m2 en
ongeveer V2 meter diep) is een willekeurig stukje
van 20 bij 10 cm mee naar huis gegaan en
toevallig werd het opengebroken op het niveau
waar de kever zat.
Naast de vele rietstengels en -bladeren kwam
er ook gras te voorschijn dat nog in pollen
samen zat. In de laatste resten van de blok
zaten steeds meer verkoolde stukjes. Het leek
wel hout. Zou dat van de berken afkomstig
geweest zijn? Een heleboel gegevens en nog
veel meer vragen. Vragen die ik in mijn eentje
nooit zal kunnen beantwoorden. Maar dat hoeft
ook niet zo zeer. In elk geval was het bijzonder
de moeite waard die 'vieze prut' zoals sommigen
zeiden, eens goed te bekijken.
11
