4
Vooruit, een couplet dan:
"Je breekt en je hakt en je boort door de
bergen,
je maakt elke heuvel gelijk met de grond.
De reuzen van nu lijken morgen maar dwergen,
vooruitgang vernield wat er gisteren nog stond".
Dan komt het refrein wat er ook niet om liegt:
"Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen
Js,
Jaat ons een boom en het zicht op de zee.
Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen
as,
de wereld moet nog een eeuwigheid mee".
U ziet, het gaat allemaal over hetzelfde, over de
dingen waar ik op deze bladzijden wel eens
vaker mijn zorgen over uitspreek. De avond
sloot met het Zeeuws Vlaams volkslied. En of
het nou door het slechte bier kwam, de warmte
of de idiote tekst, iets viel er bij mij in ieder geval
Jniet goed.
De woorden van ons volkslied klonken die nacht
nog lang na in mijn hoofd. Iets klopt er niet. De
tekst die al behoorlijk oud is, moet hoognodig
herschreven worden. Van de trots, het
iomschreven landschap en de vechters
mentaliteit is niet veel overgebleven.
Ik ben geen goede tekstdichter, maar wellicht
dat er onder de Steltkluutlezers een verborgen
talent zit. Ik geef een voorzetje:
het origineel:
"waar eens de zeeën braken,
met donderend gedruisch,
daar glimmen nu de daken
en lispelt bladgesuis.
Daar trekt de ploeg de voren,
daar klinkt de zicht in 't graan,
Daar ziet men 't Zeeuwsche koren,
het allerschoonste staan."
Het kan ook zo:
Waar eens uit Zeeuwse trots,
een landschap is ontstaan,
is door macht van geld en industrie
de zooi weer ten onder gegaan."
U ziet, ik kom nog niet erg ver. Ik vraag u
gewoon om hulp. Samen moet het lukken om de
coupletten weer eens op te frissen, aan te
passen aan de huidige normen en waarden.
Wellicht dat we samen in de volgende Steltkluut
een nieuw volkslied kunnen laten horen.
Misschien een goed idee om dat dan in
klederdracht op de nieuwjaarsreceptie van de
Commissaris der Koningin ten gehore te
brengen. Het origineel kunt u vinden op de
volgende website: htto://www.ev82.com/web/zvl.
html
Voor de digibeten onder u: elk zichzelf
respecterende middenstander in Zeeuws
Vlaanderen verkoopt hele mooie ansichtkaarten
waar ons volkslied op staat. Voor de toeristen,
om te laten zien hoe mooi het was. U kent ze
vast wel, de Zeeuwse trekpaarden, het vlas op
de schoven en de vele molens en kerktorens.
Daartussen staat uw volkslied.
Natuurlijk kunt u dit artikel schouderophalend
naast u neerleggen, maar voor één keer vraag ik
u: wordt wakker. Pak een pen en schrijf.
Herschrijf ons volkslied. Geen middenstander
zal het straks tussen zijn ansichtkaarten hangen,
maar wellicht dat er één bestuurder na een
buurtbarbeque huiswaarts gaat met deze
nieuwe tekst in zijn hoofd. Als hij die nacht wat
ligt te draaien zal zijn of haar partner denken dat
het aan het bier ligt.
Wij weten wel beter.
Zou volgens mij moeten zijn:
Waar eens de Zeeuwen knakten,
met donderend gedruisch,
daar glimmen nu de pijpen
van staal en plasticbuis.
Daar trekt de boer zijn sporen,
laat achter zich het graan,
daar ziet men Zeeuwse hoeves
denderend ten onder gaan.
9
