iaatssecretaris van Verkeer en Waterstaat en e voorzitter van de Unie van Waterschappen, internetpagina: waterland.net/home.page/ vater21.html) Om Nederland te behoeden voor overstromin- en is tot 2050 jaarlijks een half miljard gulden xtra nodig. Tot 2015 is 60.000 hectare grond odig voor het vasthouden en bergen van water m bij grote aanvoer en extreme regenval droge oeten te houden. Door water de ruimte te ge en, nemen de risico's af. Nieuwbouw mag pas orden toegestaan als de waterhuishouding een gevaar loopt. je commissie verwacht dat voor het hoofdsys- eem (grote rivieren, IJsselmeer, kust) tot 2015 ngeveer 40.000 hectare extra ruimte nodig is oor opvang en afvoer van water. Voor de regi onale stroomgebieden is dat ongeveer 15.000 ectare. Tussen 2015 en 2050 komt daar nog :en kleine 20.000 respectievelijk 35.000 hectare j. Het overtollige water kan worden opgevan- en in de bodem, het oppervlaktewater en pol iers, zoals ook staatssecretaris De Vries wil. Pas als de extra capaciteit vol is, wordt het wa- :er afgevoerd, zodat het probleem niet op het bordje komt van mensen die in risicogebieden wonen. Vooral in West-Nederland zijn daar le- jio mogelijkheden voor, stelt de commissie. Nederland moet volgens haar af van het tot in het oneindige verhogen van dijken. De risico's worden dan namelijk niet kleiner: gaat het ooit mis, dan gaat het ook goed mis. Belangrijk is dat de 'calamiteitengebieden' nu al worden gereserveerd. In het verleden is het wa ter veel te veel in een keurslijf van dijken ge perst. In de strijd om ruimte legde water het af tegen woningen en bedrijven. Het waterbeheer kwam hierdoor ernstig in de knel. „Vanaf nu mag geen ruimte meer worden onttrokken aan het water", stelt de commissie onomwonden. Watertoets ingrijpende plannen voor woningbouw en aan leg van bedrijventerreinen wil de commissie on derwerpen aan een wettelijk vast te leggen 'watertoets'. Ze wil plannen afblazen als de ge volgen voor een watersysteem negatief en on oplosbaar zijn. In het recente verleden zijn volgens de onder zoekers grote fouten gemaakt. Negen bouwlo caties, waaronder Waalsprong bij Nijmegen, IJ- burg bij Amsterdam, Oolderveste bij Roermond en bouwprojecten bij Almere en Lelystad, zijn verkeerd gekozen. Met de watertoets waren ze er nooit gekomen, aldus de commissie. De risi co's op natte voeten en negatieve gevolgen voor het waterbeheer zijn er veel te groot. De commissie bepleit voor buitendijkse gebieden een algeheel bouwverbod. Ze vindt dat voor elk stroomgebied in Neder land plannen moeten komen voor afvoer van extreme hoeveelheden water, zodat burgers geen gevaar lopen en de kans op schade gering is. Zo acht de commissie het noodzakelijk dat er op korte termijn een nationaal plan komt voor het stroomgebied van de Rijn met zijtakken en het IJsselmeer. Ook met de versterking van de zeewering moet niet te lang worden gewacht. Absolute garanties dat er geen overstromingen meer komen, zijn niet te geven, Als er toch schade is door regen, moet die voor burgers en bedrijven verzekerbaar zijn, vindt de commissie. De verzekeraar moet die eventueel kunnen ver halen op de waterbeheerder of overheid. Re- genschade wordt nu niet gedekt. Aanleiding voor het advies was de waterover last eind jaren negentig, die een half miljard aan schadevergoedingen heeft gekost. De risico's op herhaling worden volgens de commissie al leen maar groter door de stijging van de zee spiegel en toename van de neerslag en rivieraf- voer in de winter. Anderzijds worden de zomers droger, wat verdroging tot gevolg heeft. Ook dit moet worden bestreden. Staatssecretaris De Vries staat in grote lijnen positief tegenover de adviezen, die volgens haar deels aansluiten bij haar plannen. Ook zij onderkent dat dijken verhogen niet meer vol doende is. Eind dit jaar ontvouwt het kabinet zijn plannen voor het waterbeheer in de 21e eeuw. 7

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2000 | | pagina 9