it Sterk verhaal
tf Zou je vleermuizen intelligente dieren willen noe-
e men?
Ik vind vleermuizen in zeker opzicht inderdaad
3' intelligent; ik heb daarover een sterk verhaal,
k Het was een jaar na de eerste vleermuisfoto's,
,r toen ik werd uitgenodigd mijn diapresentatie op
1 het vleermuissymposium '93 in Portugal te to-
3' ften. Om de diaserie van tevoren nog wat aan
te kleden zou een bevriende fotograaf een actie-
foto van me maken bij de opstelling in het wa
ter. Ik had nog maar net de statieven en de fo-
toapparatuur in het water gezet, en hup: meteen
3 kwam de eerste vleermuis al. Keurig op 85 cm
k afstand van de lens kwam hij steeds weer langs
s vliegen. Die wist dus van een jaar geleden nog
precies waar de meelwormpjes neergelegd zou-
i den worden! Het was ongelofelijk! Vleermuizen
3 zijn echte opportunisten; die vliegen niet zo
maar een beetje in het rond. Nee, ze romen de
- plekjes af waar ze goede herinneringen aan
5 hebben,
f j
Groot nieuws dus voor het 'vleermuizende' deel
der mensheid?
Nou toevallig was er - zonder dat ik het
wist - zowel in Duitsland als in Engeland des
tijds een foto-opstelling gemaakt, waarbij meer
dere flitsers in één seconde achter elkaar afgin
gen. Daarop was prachtig te zien dat die vleer-
Jmuis iets van het water pakte en dan weer
doorvloog. Maar je zag niet hóe de prooi werd
gepakt. Ik ben eigenlijk de eerste die in detail
kon laten zien dat hij dit met zijn voetjes deed.
De allereerste foto hiervan kwam net in 1991,
toen Kees Kapteyn het batdetector-symposium
in Gorssel organiseerde. Daar waren toevallig
enkele Engelsen op bezoek die in hun land de
zelfde prooivangtechniek onderzochten. Ze
'stonden met zulke ogen te kijken. Kort daarna
werd ik uitgenodigd voor het symposium in Por
tugal. De mensen daar gingen al halverwege de
presentatie applaudisseren omdat ze het zo
boeiend vonden; ja, je hebt me nu op m'n praat
stoel hoor. Ik heb het in de universiteit van
Münster meegemaakt waar ze me hadden uit
genodigd voor een zaal vol studenten, dat na
afloop de voorzitter vroeg of ik de hele diaserie,
kompleet met geluiden, nóg een keer wilde la
ten zien! Dat zal ik niet gauw vergeten.
'Komt er nog wat van?'
Wat doe je met alles watje ziet?
Ik maak voornamelijk foto's om het mooie van
de foto's. En ook om de nieuwe dingen die je er
door te zien krijgt. Het is echter niet zo dat ik
daarna goed mijn best ga doen om het te publi
ceren. Dat ik over de belangrijkste dingen niet
gepubliceerd heb, is wel een zwak punt van me.
Meervleermuis
Foto: Zomer Bruijn
Daarover kan nu door anderen worden gepubli
ceerd, terwijl ik het toch als eerste heb ontdekt.
Ik heb geen stok achter de deur en veel tijdge
brek. Eigenlijk zou er iemand moeten zijn die
zou zeggen: 'Komt er nog wat van?' Dan staat
het tenminste op je naam. Daar zou ik best ge
voelig voor zijn.
En ik houd regelmatig dialezingen. Met de dia's
die ik maak kan ik toch mijn ei wel kwijt. Ik ga
niet naar het café of naar de film, daar heb ik
geen behoefte aan. Ik vind het leuk om lezingen
te geven. Ik ben toch een beetje een ijdeltuit; ik
ben er trots op hoe ik alles uitgedacht en uitge
voerd heb en uiteindelijk mijn resultaten ver
kreeg. Met de uilen en vleermuizen is alles net
zo uitgekomen als dat ik van tevoren op mijn
rug liggend had uitgedacht. En als ik zie hoe
andere mensen er van genieten, van de dia's of
op excursie... En ze betalen me er ook nog
voor. Wat wil je nog meer?
