Jazeker. Maar ik zag iets vreemds aan die foto -
s. De achterpootjes en staart van de vleermui
zen waren vaak spierwit, terwijl dat in werkelijk
heid niet zo is. Daar snapte ik niets van. Totdat
ik opeens een mooie scherpe foto kreeg en zag
dat de pootjes niet wit waren, maar kletsnat en
dat ze daarom het flitslicht wit reflecteerden.
Toen dacht ik: Waarom heeft die vleermuis nat
te achterpootjes? Drinkt hij soms water met zijn
pootjes? Of pakt hij er iets mee uit het water?
Maar wat dan? Insecten? Ik vond het een
vreemde gedachte, maar dat laatste was na
tuurlijk makkelijk te controleren. Ik pakte een
spinnetje van de oever en zette dat op het water
tussen de twee takken. Toen kwam de vleer
muis er aan... een kringetje op het water en
wèg was het spinnetje!
Dan krijg je echt even kippenvel: normaal van
gen vleermuizen insecten vanuit de lucht en nu
bleek dat ze ze ook vanaf het wateroppervlak
konden pakken! Hoe zouden ze dat doen? Dat
zou ik op de foto willen zetten! Omdat het vrij
wel ondoenlijk was het fototoestel op exact het
juiste moment af te drukken, besloot ik op zoek
te gaan naar een elektrische methode, wat veel
trefzekerder is. Ik heb er twee jaar over gedaan
een goed systeem te ontwikkelen, maar uitein
delijk had ik een installatie die precies in twee
aluminium koffertjes paste, en die ik dus overal
mee naar toe kon nemen. Het komt er op neer
dat de vleermuis door een paar straaltjes heen
moet vliegen, die boven het water zijn ge
plaatst. Dat veroorzaakt dan de flits. Omdat de
camera - die ook in het water is geplaatst - con
tinue open staat, moet het hartstikke donker
zijn. Door de vleermuizen te lokken met insec
ten die op het water werden gelegd (kleine
meelwormen) was het mogelijk vele tientallen
foto's te maken. Hierop was te zien dat de
prooien met de pootjes werden gepakt. Zodra
de vleermuis de prooi is genaderd, buigt hij bei
de voetjes naar voren met de 'pinken' tegen el
kaar aan. Met een harkje van tien teentjes
breed ratst hij dan het insect zó uit het water!
Hele vanghandeling
Je staat dan de hele nacht in het water?
In de maand juli als het warm is, sta ik gewoon
in mijn zwembroek en anders in lieslaarzen.
Van zonsondergang want het moet goed donker
zijn - tot zonsopgang. Ik heb een keer of twee
gehad dat er een eindje verderop een visser zal S
Die heb ik dan even ingelicht want die snaptf 2
geen barst van wat ik deed. Ook heb ik we n
eens meegemaakt dat er een politieauto langs
kwam. Die heb ik het toen ook uitgelegd. Maa ji
verder was ik daar altijd alleen; behalve dan ds |-
laatste twee jaar. Nu ga ik er samen met eer ti
vriendin naar toe; dat is toch een stuk gezelli
ger. Maar ook alleen voel ik me niet zielig of ji
eenzaam. Je hoort meerkoetjes, de maan staa t
boven je te kijken. Er is daar heel wat afgefoto f(
grafeerd. Toen ik voldoende foto's van het ei t
genlijke vangmoment had, heb ik het fototoeste j,
ook tien, twintig en dertig centimeter voor en na
dit vangmoment laten afgaan; daardoor heb ik
nu een diaserie van de hele vanghandeling: ho:
hij aan komt vliegen, dat beestje uit het water j
pakt, het in zijn bekje neemt en dan weer dooi c
vliegt. Van de water- en de meervleermuis het
ik trouwens ook vertraagde geluidsopnamen r
wanneer ze de vanghandeling uitvoeren. Jc-1
hoort zelfs het plonsje dat erbij hoort als de j
prooi uit het water wordt gegrepen! Het heeft ell
nachten geduurd om die hele fotoserie te ma- i
ken. Aan het eind daarvan waren die vleermui-
zen heel vertrouwd met me, zo van: 'Bij die ke-
rel die daar in het water staat zijn altijd meel-
wormpjes te halen'. Dat leren ze ontzettend i
snel. Ze zijn soms heel vlug met prooien pak
ken, want als ze dat niet zijn, dan pakt een an
der het weg. Op een gegeven moment gebeur
de het zelfs dat er één in zijn haast met zijn
vleugel mijn pink aanraakte! Dat maakte veel
indruk op me en ik wilde dan ook kijken hoe ver j
ze wel durfden te gaan. Weldra bleek toen dal
ze zelfs een prooi van het topje van mijn vinger
af durfden te halen, als ik mijn uitgestrekte arm
onder water verstopt hield. Als je een vleermuis I
maar op de goede manier benadert, alles waar
hij last van kan hebben van tevoren incalculeert I
je vooral heel rustig te werk gaat, dan heeft hi
vrijwel geen angst voor je. Als er dan tien of
twintig maal op dezelfde manier een lekker hap
je wordt gepresenteerd, dan vindt zo'n vleer
muis dat natuurlijk prachtig. Voor voorntjes
geldt dat trouwens ook. Die hebben een paar
nachten ook in de gaten da steeds wat lekkers
te halen is. Dan komt die vleermuis er aan om
de prooi te pakken en is op het laatste moment
dat meelwormpje verdwenen! Nee, ik heb geen
botsingen tussen vleermuizen en voorntjes
meegemaakt.
14