4 val waarschijnlijk de parallel trekken tussen vossen en dassen. De vos rukt op in Nederland omdat het een aanpasser van het eerste moment is. De mens bejaagt en vervolgt hem, maar de vos volgt op zijn beurt de mens op de hielen. Vlak onder zijn huizen graaft hij zijn bouw. De das daarente gen, holt achteruit. Geveld door het verkeer, schuw en bang voor de mens trekt hij zich op die plaatsen terug waar de mens het liefst niet komt. De bewuste dame van die avond zal wel tot de categorie vossen behoren, er werd be hoorlijk op haar geschoten, maar ze leek het zelfs lekker te vinden! Deze dame is een echte survivor, eentje met sterke genen. Ze kruipt niet in haar schulp maar lacht net zo hard mee, ook al is zij het onderwerp. Zelf zou ik waarschijnlijk in de pauze stilletjes het pand hebben verlaten, op zoek naar rustiger oorden. Juist ja, de das- senmethode. Al met al is dit natuurlijk geen re den om komende avonden van Prometheus niet te bezoeken. Niet alle schrijvers nemen het pu bliek op de hak. Er komen regelmatig goede schrijvers naar Terneuzen die ook voor Stelt- kluutleden de moeite waard kunnen zijn. Weer eens wat anders dan een dialezing. P.S. Als u nu zelf in het midden van de zaal zat en ook hard heeft gelachen, maakt u zich dan maar niet ongerust. De bedoelde dame zat na melijk niet in het midden van de zaal en was ook geen Steltkluutlid! Nieuw KNNV-waarnemingsproject van start: Lieveheersbeestjes staan centraal deze zomer Door: Marijke van Damme-Jongsten Lieveheersbeestjes worden door iedereen aardig gevonden: het zijn de knuffeldiertjes onder de insecten. Reden te meer voor de KNNV om deze diertjes onderwerp te maken van hun nieuwste waarnemingsproject dat deze zomer start. Eerder richtten ze de spot lights op hommels, vliegenzwam en zetten ze vorig jaar de nachtvlinders in 't zonnetje. Deze acties zijn bedoeld om het grote pu bliek bij de natuur te betrekken en mensen de natuur in te sturen met een opdracht: zoek diertjes van de kaart. Onder het motto: betrokkenheid bij de natuur maakt iedereen tot natuurbeschermer. ledereen kent ze en er zijn maar weinig mensen die ze weg zullen slaan als er een lieveheers beestje op een arm of hand belandt, in tegen deel, deze beestjes mogen op je vinger en wor den behoedzaam ergens buiten neergezet. Kin deren gaan er ook van jongs af aan voorzichtig mee om en iedereen heeft als kind wel een lie veheersbeestje in een lucifersdoosje gekoes terd. Er zijn een aantal volksnamen voor deze dier tjes bekend: Onze-Lieve-Heers beestjes, Lieve- vrouwenworpjes, Lieveheershaantjes, Hemels koetjes, Kapoentjes, Engeltjes, Pimpampoen- tjes. Vroeger werden preparaten van lieveheers beestjes gebruikt in de geneeskunde, men ge loofde dat ze opium bevatten. En er zijn me - sen die denken dat er een zegen rust op de di - gen die ze ondernemen, wanneer ze van tev - ren een lieveheersbeestje gezien hebben. Er zijn talloze artikelen te koop in de vorm van een lieveheersbeestje: van bonbons tot kaarsjes, van opwind beestjes tot sleutelhangers. Maar wat weten we er nu echt van? Wanneer is een kever een lieveheersbeestje Typerend voor lieveheersbeestjes (Coccinellidae) is de platte buikzijde en de bolle rugzijde. Van opzij gezien vormen ze bijna een half bolletje. De vaak levendig gekleurde del- schilden zijn meestal glanzend en sluiten tegen elkaar aan en bedekken het achterlijf en de vlie zige vleugels volledig. De pootjes zijn kort en worden bij bedreiging ingetrokken: bij onraad houden ze zich 'dood'. Bij verontrusting sche den lieveheersbeestjes een gele, onwelriekende vloeistof uit, het zogenaamde reflexbloeder waardoor ze door veel vogels worden gemeder. Niet door mezen en koekoeken, die trekken zien door niets van aan! 30

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1999 | | pagina 32