3
7 januari 1999: Knotreunie
wil legen moet je met de auto naar Terneuzen
om in de Milieustraat je chemo box op het daar
voor bestemde depot te kunnen legen.
Als je slim bent neem je dan gelijk je blik mee
om het bij het oud ijzer te werpen. Ik weet ook
wel dat het blik niet meer gescheiden opge
haald hoeft te worden, dat het magnetisch uit
het overige huisvuil gehaald kan worden, maar
waar blijven we nou met die gedachte dat de
milieu zorg een zorg van ons allemaal is. Dat
we samen moeten leren dat afval een probleem
is. Dat de winst in het ophalen van plastic fla
cons wel eens later op een andere manier naar
buiten zou kunnen komen, een diepte investe
ring heet dat, heren economen! Ik blijf scheiden,
aan de bron. Die bron, dat ben ik zelf. En met
weemoed denk ik nog wel eens terug aan Duits
land, een land waar het scheiden van afval is
gebombardeerd tot een soort burgerplicht.
Waar zelfs de kurken, aluminium deksels van
yoghurt bekers en andere vage zaken geschei
den ingeleverd worden. Ze halen het wel op. Je
mag het gewoon aan de straat zetten, ze ma
ken je er niet eens voor wakker!
Door: Peter Maas
Foto: Peter Maas
Al viel de opkomst misschien ietwat tegen, het
werd een memorabele dag. Afmeldingen vanuit
zo'n beetje heel het land, onverwachte bezoe
kers van dichtbij en een dag met superweer en
een fantastisch mooi plekje. Het kon niet stuk.
jhoewel, even dreigde het mis te gaan. Na een
half uurtje komt er een boer aanlopen met de
Eenvoudige, doch nogal essentiële vraag: "wat
mot dat hier?" Blijkt dat die wei van hem is en
dus ook die bomen en dat die die zelf ook heus
wel kan knotten en nog zo'n beetje van die
praat die ons danig in verlegenheid bracht. Na
25 jaar knotervaring was dit project niet tot in
de puntjes voorbereid. Maar goed, die man was
de kwaadste niet, dat geldt trouwens wel voor
meer Koewachtenaren al blijven er natuurlijk
uitzonderingen, en dus konden we rustig door
erken. Bekende gezichten van de 'oude' ploeg
die nog steeds actief is. De onvermijdelijke Lu-
ciën, samen met Harry, Fons en Johan. Lex
laat zijn neus weer eens zien, Mare ontbreekt
evenmin en Wiviena had zich al weken van te
voren zitten verkneukelen op weer zo'n heerlijke
knotdag. Nico komt aanfietsen, Theo ver
schanst zich in een superboom en heeft zich tot
taak gesteld deze niet te verlaten alvorens alle
takken afgezaagd zijn onder een lang gemist:
'onderuiuit! En dan, natuurlijk, de nestors zelf:
Jaap Hoek en Geert Ottens en even lijkt het
alsof het nooit anders is geweest. De middag
pauze wordt voorspelbaar lang, de erwtensoep
verbazend snel naar binnen gelepeld en dan de
video. De beroemde video mogen we wel zeg
gen, destijds gemaakt door Adrie (die buitenge
woon helaas moest afmelden) op super 8 smal
film en dan wordt het duidelijk: dit is lang gele
den! Mensen nauwelijks herkenbaar al wijten
we dat gemakshalve maar aan de slechte
beeldkwaliteit van deze kopie.
Maar een ding spraken we af. Dit moesten we
beslist vaker doen!
