Pagina 17 Op een winterse dag tijdens het opnemen van wat openhaardhout moest ik een biels wegtrekken die op gevallen bladeren enigszins in een greppel lag. Met verbazing vond ik toen onder deze biels 23 stuks jonge Bruine kikkers op een 30 cm grote plek. En met z'n alle zaten deze jongelui op een paar duizend samen geklitte pissebedden!! De vindplaats iag hemelsbreed op 7 mtr van de kweekplaats, maar om deze te bereiken moesten deze dieren en dan nog met z'n alle diezelfde balk hebben opgezocht. Ze konden die slechts /inden, en dan ook weer alle samen, door geheel rond een stenen werkplaatsgebouw te trekken; recht door ging namelijk niet. De afgelegde afstand werd nu ongeveer 23 mtr. Het "jken dus wel waterpostduiven. Iets dus voor de onderzoekers onder ons. Van de Groene kikker nam ik waar dat het schuilgedrag, wegkruipen onder organisch materiaal, begint bij het iandstadium van de nog zeer jonge dieren. Het gewone zonnen op een favoriete plek gaat dan over in achter waarts wegkruipen onder bladeren of strooisel. In het late najaar lijkt het dan wel of de populatie in het niets is •erdwenen. Ik neem aan dat een gedeelte op die manier dieper onder het plantenmateriaal wegkruipt. Als u denkt dat een gedeelte van de in uw tuin aanwezige amfibieën zich in de winter onder het ijs bevindt, moet u niet de fout maken om in het ijs een gat te staan beuken. De dieren schrikken wakker van zo'n atoombom en hebben dan plotseling meer zuurstof nodig. Normaal ademen ze op de nulstand door de huid, maar moeten dan overschakelen op hun iongen. Als het water van Uw vijver biologisch in orde is en er bevinden zich voldoende algen in het water, dan zullen ze geen gebrek krijgen aan zuurstof. U dient echter wel de oppervlakte van het ijs sneeuwvrij te houden, zodat de algen en de waterplanten die nog actief zijn het licht kunnen omzetten. U kunt evengoed nog wel gebruik maken van de moderne ijsopenhouders. Ook is het van belang dat u ruim van te voren de overwinteringsvijver in orde heeft. Een overvolle vijver met vissen en een laag rottend slib op de bodem zijn niet aan te bevelen om uw dieren de winter te laten doorbrengen. Een gezonde slib-zandlaag kan geen kwaad, maar indien het water voor de winter al kwalijk ruikt en er bovendien ook nog te veel blad in terecht komt, gaat de boel onder het ijs zeker gisten. Met name het blad van beuk, wilg en Gouden regen kan de waterkwaliteit al vlug beinvloeden. Tot slot hopen we dan altijd dat het niet te langdurig gaat vriezen. Het ideale biotoop Aansluitend aan het houden en overwinteren van amfibieën vraagt u zich af of in uw tuin iets dergelijks mogelijk is. Om te beginnen het volgende: de natuur gaat altijd zijn eigen gang. U kunt natuurlijk proberen om in een afwasteiltje een paar kikkers te gaan houden maar vroeg of laat gaan de heren (en dames) toch eens ergens anders kijken, daar waar het leuker is. Zoals al eerder gezegd: Ze doen dit dan bij voorkeur bij vochtig regenweer. Dit alles betekent natuurlijk ook weer niet dat U zoiets als de Nieuwkoopse Plassen dient te bezitten. Zoals bij de inleiding bleek is ons perceel een oud kreekrestant. En daar blijft altijd wel iets van hangen, zoals de omgeving; en op zijn minst al de geleidelijk aflopende grond van de tuin. Verder is

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1996 | | pagina 19