Mossen en korstmossen in het natuurreservaat de West geul (Braakman-Noord). door Lucien Calle met aanvullingen van Maurice Hoffman Op 11 december 1994 vond er een speciale mossen en korstmossen excursie plaats langs de Westgeul in Braakman-Noord. Dit verhaal geeft een impressie van die wandeling. De excursie stond onder de enthousiaste en deskundige leiding van medelid Maurice Hoffmann. Er waren 18 deelnemers, wat een succes mag genoemd worden voor een excursie gewijd aan deze nog steeds sterk ondergewaardeerde groepen van organismen. Het was een prachtige zonnige dag, waardoor niemand problemen had met de wat langere excursieduur (drie uur). De laaggelegen vochtige graslandjes en kruipwilg-struweeltjesrond de Westgeulkreek vormen een uitzonderlijk interessant terrein voor fauna en flora en is een uniek gebied temidden van de kleiige Zeeuws-Vlaamse polders. Het zandige substraat bevat zeer veel schelpgruis en is daardoor in principe kalkrijk en dus basisch. Het kreekwater is brak (bijna zout zelfs) en zorgt ervoor dat het grondwater ook brak is. Op de bolle terreindelen heeft het regenwater echter een zoetwaterlens gevormd, die drijft op het zwaardere brakke water. Het regenwater loste in de loop van de tijd veel kalk uit de bovenste boven lagen op. Hierdoor wordt de opper vlakkige bodemlaag kalkarmer en zuurder. In hoeverre de zure neerslag dit proces versnelt heeft blijft onduidelijk. De ontwikkeling van humus versterkt nog eens het zuurder worden van de bovenste bodemlaag. Eén en ander brengt met zich mee dat er allerlei gradiënten bestaan van zout naar zoet en van basisch naar zuur. Samen met de hoge vochtigheid geeft dit een ideaal milieu voor een rijk gediversifieerde mosflora. Het afplaggen van een deel van het gebied creëerde dan weer een nieuw pioniers-milieu met geheel eigen mossoorten. Meer naar het zuiden liggen in het gebied hoger- gelegen en daardoor veel drogere terreinen met opnieuw een geheel eigen mosflora en een aantal interessante korstmossen. De eerste mossen die we te zien kregen waren algemene soorten die je ook in het gazon voor je eigen huis kunt tegen komen: Puntmos, Gewoon haakmos, Fijn laddermos en Groot laddermos. Puntmos is een storings-indicator. Zijn massale aan wezigheid hier vindt zijn oorsprong in de jeugdigheid van het terrein (pas onttrokken aan de invloed van de zee in 1952; daarvoor een slikke-, schorre- en zandplatengebied), het hoge gehalte aan voedingsstoffen en de wisselende waterstanden. Haak mos is onmiskenbaar, het heeft Haakmos

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1995 | | pagina 10