Het belang van het Verdronken Land van Saeftinghe voor watervogels. itimulans Wat zoeken watervogels in Saeftinghe x* Henk Castclijns ;cftinghe is een belangrijk watcrvogclgcbicd. it was in 1975 de voornaamste reden om het der de Natuur- bcschcrmingswct te plaatsen, it betekent niet automatisch dat alle in hel gebied levende vogels zijn beschermd. In heel at gebieden met eenzelfde status wordt nog volop gejaagd. In Saeftinghe sinds oktober )90 gelukkig niet meer! De grote aantallen atervogels waren het belangrijkste argument gen de jacht. dit artikel wordt aangegeven hoe het belang tn een watervogelgebied wordt bepaald en >e het aantal watervogels zich in Saeftinghe nds 1981 heeft ontwikkeld. et beëindigen van de jacht was voor enkele eftinghe-gidsen een belangrijke stimulans te uien met een betere coördinatie van de water- >geltellingen. In gebieden met instensieve :ht ontbreekt deze stimulans nogal eens. Dcn- ;n vogelaars over "polderjagers" genuan- ;erd, over jagers in waterrijke natuurgebieden jn ze hel snel eens: Dat hoort niet! a de eerste telling troffen de Sacflinghc-gid- n enkele leden van de vogel werkgroep van de icltkluut die in Saeftinghe nogal wal ondcr- ack deden aan kiekendieven. Het plan werd agevat te zamen geregeld alle watervogels te Hen. Er werden data geprikt en lijden afge broken. Het enthousiasme was groot. Het cf- ct van het achterwege blijven van de jacht ocst snel en zorgvuldig worden gcdocumcn- crd. De jagers waren namelijk nog niet dcfi- itief verjaagd! a de winter van 1990/91 werden de resultaten an dat jaar verwerkt in een artikel in het Vo geljaar'. Het daarop volgende jaar werd het iderzoek voortgezet. Inmiddels zijn de resul taten van twee jaar onderzoek vastgelegd in een jaarverslag2 Watersnip Ik ontmoette eens iemand bij Saeftinghe die de natuur cr beschreef melde term "mono-natuur". Hel was een treffende beschrijving voor een gebied met veel dezelfde planten, waarvan veel individuen van een beperkt aantal (vogelsoor ten leven. Grote aantallen watervogels in grote voedsel- en waterrijke gebieden horen bij el kaar. Er zijn echter maar weinig van dergelijke gebieden, de combinatie groot, waterrijk, voed selrijk en rustig in een streek met milde winters is nou eenmaal zeldzaam. Alle watervogels die broeden in Scandinavië, Oost-Europa en Wcst- Sibcrië zijn aangewezen op dergelijke gebie den. Overwinteren in de broedgebieden is vanwege de klimaatsomstandigheden onmoge lijk. Vanwege het milde klimaat liggen veel van die gebieden in West-Europa. De grote conccn- 51

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1993 | | pagina 27