Vruchtboombladwesp.
Wilgenhoutrups.
Spinselmotten.
stobbe. In de zomer van '91 stonden op
deze stobben alweer lange slanke uitlo
pers. In bijna alle toppen van deze onge
veer n meter hoge takken bevond zich deze
rozetgal. In de takken van de meidoorns die
niet gesnoeid waren werd geen enkele gal
aangetroffen. Hier was dus de snoei van
doorslaggevend belang.
Ook op Meidoorns en verder op hoogstam-
peren vonden we de Vruchtboomblad
wesp. De larven van deze soort lijken wel
wat op de veel algemenere Lindebladwesp.
Het zijn slakachtige larven die het blad
moes tussen de nerven van de bladeren uit
eten. Het verschil met de Lindebladwesp is
echter dat ze geheel doorzichtig zijn. Door
de microscoop gezien levert dat een prach
tig beeld. Behalve de hele fijne lijntjes die
de verschillende organen van elkaar schei
den kijk je dwars door het beestje heen. Het
bladmoes wat het diertje eet is echter
groen. Je kan dit voedsel dan ook door de
organen heen volgen Je ziet hoe het voed
sel langzaam van kleur verandert. Je ziet
hoe het geleidelijk aan de vorm van keutels
begint aan te nemen.
In een tuin aan de Zandstraat (Gemeen®
Sas Van Gent) staan een knot-Amandelja
wilg en een knot-Katwilg. Dit soort wilge®
zie je haast nooit in knotvorm. We kregen
een melding van de eigenaar, dat rupse®
de wilgen aan het opvreten waren. En inl
derdaad, van de Amandelwilg was al ee®
groot deel van de knot weggevreten, terwi®
van de katwilg zelfs het grootste deel va®
de knot tussen de kaken van deze rupse®
verdwenen was. Tot op het gezonde hou®
was gevreten. Het zijn dan ook zomaa®
geen rupsen. Ongeveer 10 cm. lang en lek
ker stevig gebouwd, je krijgt er haast trop®
sche associaties van. De kaken schijner»
zelfs stevig plastiek aan te kunnen. Om d®
bomen te redden zijn de rupsen eruit ge
haald, in totaal kwamen er zo n 40 uit. We j
hebben ze een vermold stuk hout te et ;r
gegeven, daar zijn ze direct in gekropen
Ook toen bleek wat een schrikbarende hos
veelheid hout deze veelvraten kunnen ver F
slinden!
Opvallend was dat bijna alle soorten Spii
selmotten minder algemeen waren d. r
voorgaande jaren. Een uitzondering hierc pk
was het voorkomen van de Wilgenspinsel-
mot langs het kanaal bij de Zandstraat, lij
'91 waren de rupsen hier ongeveer even al
gemeen als in '90.
Als u ook wel eens vreters, knagers, spin
ners of andere opmerkelijke wezens of ver
groeisels, op bomen of struiken vindt, nee n
dan gerust even kontakt op met de bomen-
werkgroep. Als het even kan komen we dan
snel kijken.
De tekeningen bij dit artikel zijn gemaaid
door Angelique Boonman
Luciën Calle
48
