KERKUILEN IN O.Z.VLAANDEREN Een oproep voor een 'nieuwe' kerkuilcoör dinator. door Willy de Koek Eén van de meest kwetsbare vogelsoor ten in ons land, de kerkuil, heeft de afgelo pen decennia een moeilijke periode doorgemaakt. Een vogel die het moest hebben van regelmatige en grote popula ties van huis-, veld- en spitsmuizen, is door de chemische bestrijding in de landbouw danig in het nauw gebracht. Deze methode van overlastbestrijding is de laatste jaren weliswaar veranderd in een meer kritische benadering van het probleem, maar de ge volgen zijn voor de kerkuil fataal geworden. Het gif in de muizen, dat door deze vogels werd opgenomen had vaak de dood en veelal steriliteit tot gevolg. Daar de soort bovendien een zeer klein leefgebied heeft, vond ook uitwisseling en paarvorming met overblijvende individuen moeizaam plaats. Hierdoor ontstond het verschijnsel 'solitai re kerkuil'. Ook de veranderende methoden in de landbouw, te weten het rechtstreeks afvoeren van graan naar opslagsilo's was van invloed op de muizenpopulaties in het veld en derhalve op het voedselaanbod voor de kerkuil. Ook een negatief aspect is de nieuwe loodsenbouw. Oude boerderij en, al dan niet voorzien van uilengaten, ver dwijnen meer en meer terwijl ook de opslag van ongedorst graan in deze schuren tot het verleden behoort. Allemaal factoren waardoor het voorde kerkuil stteds moeilij ker wordt om aan de kost te komen, laat staan een nest jongen groot te brengen. Tenslotte is er nog een belangrijke bedrei ging waarmee de vogel geconfronteerd wordt: langs het wegennet ontstaat door warmte-uitstraling een prima biotoop voor veldmuizen. Duidelijk zichtbaar is dit door de aanwezigheid van torenvalken die langs de weg staan te 'bidden' en het voorzien hebben op een muizehapje in de berm, maar dan wel vanop veilige hoogte. De ker kuil heeft dit ook ontdekt, maar deze vogel vliegt 's nachts en wel op een hoogte van 1 a 2 meter. Daarbij wordt de weg veelvuldig gekruist. Een schatting van de snelheid van het passerende verkeer hebben ze niet in zich. Vandaar het grote aantal verkeers slachtoffers onder deze soort. Landelijk vindt er sinds enige jaren een grote cam pagne plaats om de kerkuil te helpen in zijn voortbestaan door adviezen i.z. het terug dringen van het gebruik van chemische muizenbestrijding en het bieden van nest gelegenheid aan de vogels. Ook in onze vereniging hebben mensen zich in de loop der jaren het lot van deze prachtige vogel aangetrokken dooro.a. het plaatsen van nestkasten en het geven van adviezen aan mensen 'in de landbouw'. De laatste jaren was de coördinatie van dit werk in handen van Frank Terstappen. He laas heeft deze laatste ons gewest verla ten. Samen met hem mocht ik enkele jaren werken aan dit projekt door het maken en plaatsen van nestkasten. Ook de registra tie van de waargenomen kerkuilen, de aan wezigheid in de landbouwschuren, doodgevonden exemplaren e.d. was on derdeel van deze aktie. Zelfs moest een keer worden ingegrepen bij het klandestien houden en verzorgen van een gewonde kerkuil. Meerderen malen werden gewon de vogels opgehaald en ter revalidatie weg gebracht naar het Vogelasiel de Mikke in Middelburg. De bovenstaande aktiviteiten staan nu al lemaal op een laag pitje door het vertrek van de coördinator. Maar in iedere natuur beschermingsvereniging in ons land zijn mensen met dit dankbare werk bezig, zo dat ook uit onze gelederen wel iemand te vinden moet zijn die dit werk wil overne men. We zijn dit aan onze prachtige kerkui len verplicht. Vandaar nu een dringende OPROEP aan onze leden om dit werk over te nemen. Wie helpt? Het is leuk werk. Je krijgt veel con tact met mensen van allerlei slag en af en toe zie je zelfs nog een kerkuil ook. Dat op zich is reeds alle moeite waard.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1992 | | pagina 7