want dat wordt dan pas de tweede keer dat
ik deze vogel in het echt zie. De eerste keer
is wel al vijftien jaar geleden en was heel
ver van mij vandaan in het Verdronken
Land van Saeftlnghe. Nu hebben we ei
genlijk geen kijker meer nodig want de Vi
sarend komt recht op ons aangevlogen.
Op een hoogte van ongeveer 50 meter
zwenkt hij in een sierlijke bocht heel lang
zaam over de Catharinapolder terug naar
de plek waar wij hem voor het eerst zagen
boven het water.
Even hangt hij te bidden. Dan ineens ploft
hij als een steen uit de lucht, de poten stijf
naar onder gericht, en landt hij met een
plof In het hoogopspattende water waarna
hij terug opveert en met moeizame wiek
slag de hoogte herwint terwijl hij met een
karper van ongeveer 60 cm in zijn poten
bengelt. Al verscheidene keren heb ik deze
scène in natuurfilms gezien maar als je dit
In het echt ziet en dan nog wel in Je eigen
Zeeuws Vlaanderen dan verschaft je dat
als natuurbeschermer wel een heel tevre
den gevoel. Hierdoor weet je weer dat de
vele uren die je in het partfkuliere natuur
beschermingswerk steekt niet voor niets
zijn en dat het door de inzet van ons allen
met hulp van de overheid en goedwlllen
de partikulleren mogelijk Is om dusdanige
rustgebieden te handhaven zonder ze te la
ten 'overspoelen' door surfers en kano
vaarders en wat dies meer zij.
Maar de show is nog niet afgelopen want
nog maar net heeft de Visarend zijn bult
onder controle rustig vliegend richting
Groot Eiland of uit het niets verschijnt daar
een Buizerd op het toneel die hem volgt en
begint aan te vallen. Dan gaat alles In ver
sneld tempo. De Visarend maakt snelhied
en de Buizerd volgt hem tot achter de bo
men op het Plaatje en ze uit ons gezicht
veld verdwijnen. Dat wijst op territoriumge
drag, zegt Wim, zodat er In de buurt 8en
Buizerdnest moet zijn Doordat de vogels
zo dicht bij elkaar vlogen hebben we dui
delijk de verschillen kunnen zien. De Visa
rend die op een afstand op een grote
meeuw lijkt, heeft een spanwijdte van 145
tot 160 cm met vleugels die noch breed
noch gevingerd zijn. Het exemplaar dat wij
zagen was duidelijk volwassen, of het hier
een mannetje dan wel een vrouwtje betrof
hebben we niet kunnen vaststellen. De Bui
zerd daarentegen is een heel stuk kleiner
met een spanwijdte van 118 tot 135 cm,
heeft brede vleugels die matig gevingerd
zijn en rondere vormen vooral als hij zijn
staart rondzet.
Voor ons was deze 'teldag' In combinatie
met de waarneming van de Visarend na
tuurlijk een belevenis om nooit meer te ver
geten. Maar het meest verbaasd waren we
nog over de hengelaars die aan de kant
naar hun dobber zaten te turen en van heel
het spektakel met de Visarend en de Bul
zerd niets gezien hadden.
84
