39
Van de rondvraag wordt door meerdere leden gebruik ge
maakt. W. de Koek -en hij wordt hierin door meerdere
leden bijgevallen- wijst er op dat de Steltkuut geen
eenvormig lettertype heeft. Is hier iets aan te doen?
De voorzitter antwoordt dat het niet steeds mogelijk is
alle copij tijdig bij Mevrouw W. Abrahamse, die het
meeste typewerk doet, te krijgen. Dit geldt vooral voor
last-minuteberichten. Het bestuur gaat na of het op
maken van het tijdschrift kan worden verbeterd.
W. de Koek stelt het inzamelen van klein chemisch afval
aan de orde. In een discussie, waarin wordt deelgenomen
door A. Paauwe en de dames J. Maas en I. de Deckere
wordt voor betere voorlichting gepleit over de inzamel
punten of over de ophaalmogelijkheden welke sommige
gemeenten bieden.
Op vraag van E. Taelman deelt de voorzitter mee dat met
de Gemeente Hulst overleg gaande is over het beheer van
de Liniedijk. De gemeente is er nog niet van overtuigd
dat dit beheer beter kan.
P. Marinissen vraagt de leden beter te informeren over
zaken waarmee het bestuur bezig is. De voorzitter stelt
hier tegenover dat het bestuur de grootst mogelijke open
heid nastreeft. Om hiervan beter blijk te geven, worden
de kwesties die zich daarvoor lenen aan de orde gesteld
in het tijdschrift.
Tenslotte vraagt Mevrouw Versol waarom de Steltkluut
geprotesteerd heeft tegen plannen van de kano-vereniging
pm te varen op kreken en waterlopen in onze regioVan
de kant van het bestuur wordt gewezen op de verstoring
van de vogelbevolking van water en oeverland, ook al is
het varen extensief. H. Castelijns geeft aan de hand van
praktijkgegevens nadere toelichting. Thijs Kramer argu
menteert dat het Zeeuwse natuurgebied vrijwel uitsluitend
wordt gevormd door laaggelegen, waterrijke gebieden.
Waterrekreatie geeft daarom per definitie vrijwel altijd
een aantasting van natuurwaarden.
Gelet op het verdere programma van de avond sluit de
voorzitter de discussie.
Onder het motto "geen flauwekul" wordt kort maar krach
tig stil gestaan bij het afscheid van George Sponselee.
Een pentekening van Ronny Ivens en een drietal leilinden
gaan naast woorden en handdrukken gepaard met een af-chei
scheid dat eigenlijk geen afscheid is. Want na het
"afscheid" houdt George op een onnavolgbare, hem eigen,
wijze een dialezing "Wie het kleine niet eert!". Het
werd een zeer boeiende lezing over typische streekeigen
leine monumenten.
J. Lievenssekretaris.
