In da' slootjen stingen gele lissen en groeiden schoon groen mos, k'zatte kik doar somtijds stillekes te droomen, of k dee' 'n troksken, zoo moar in 't gos. Joa 't woater was zoo stil, zoo vriendelijk, zoo fris, o' schoon slootjen va' mij jeugd, da' t'r nou zoo, lank a' nie'mer is. 't Wier ruilverkoavelijk, bulldozers die kwoamen, ze ploegden t'waaiken om, trokken kopböömen en boskes uit en schoven t'amoal mee veel grond in da' schoon slootjen soamen. 'k'sting 'r bij a's vèntjen, da' ta nou gêênêênen zie', stekelbaggespuit en tor, gele lissen, da' groen mos, vóbr altijd begroaven, zoo moa' weg, da' kan toch nie'? Niks bleef t'r over van da' slootjen, woar ank zoo dikkels sting, in mijn 'art, enk 't slootjen alt' nog bij me, k' bewoar 't t'oar, a's 'n 'êêle schoone 'erinnering. J anuari 1979. E.Steyns, Pastoor Smuldersstraat 14, 4587 AJ Kloosterzande.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1981 | | pagina 43