van Zeeuws-Vlaanderen uit is opgebouwd, naar de lichtere zand gronden van de grensstreek. Dit heeft natuur lijk allerlei gevolgen voor de milieu-omstan digheden en dus ook voor de plantenwereld. blao^D r.Uo-waQ a&vn- Het water van de Weeltjes b.v. is zoet, ter wijl de meeste kreken uit onze streek nogal brak water bevatten. Op de Weeltjes groeit dan ook b.v. de Gele plomp, waarvan de bla- dren sterk aan die van de Waterlelie doen denken, maar de bloemen maken al vlug dui delijk dat het om een heel andere plant gaat. De oevers zijn natuurlijk begroeid met Riet, maar lang niet zo uitbundig als langs de meeste kreken. Dit gaat vergezeld met plan tensoorten als Kleine- en Grote lisdodde, Grote waterweegbree, Grote egelskop en Gele waterkers. Wat hoger op de oever groeien b. v. Wolfspoot, Waterpeper, Driedelig tandzaad, Watertorkruid, Blaartrekkende boterbloem en Egelboterbloem. Nog hogerop komen de planten van het grasland voor zoals Kamgras, Reukgras, Echte witbol en Kluwenzuring. Het betreft hier dus een aantal plantensoorten die alleen kun nen voorkomen langs of in zoet water. Bovendien mag de omge ving niet veel verontreinigd zijn, ook niet al te voedselrijk. De Weeltjes zijn dus uiterst waardevol, omdat ze enerzijds zoet zijn, en zoete stukjes vind je in Zeeuws-Vlaanderen praktisch alleen langs de grensstreek, anderzijds is de bodem vrij schraal .an voedingsstoffen. Dit biedt aan tal van bijzondere planten- oorten een levenskans, getuige de vondst van de Hazezegge, ■/elke in Zeeland maar van een paar plaatsen bekend is. ir is een fraaie overgang van nat naar droog en wanneer het jmliggende weiland goed beheerd zou kunnen worden, dan zouden de natuur-we tenschappelijke waarden ongetwijfeld nog groter /orden. Een ideaal beheer zou hier kunnen zijn een extensieve beweiding van de graslanden met runderen en bovendien, en dat s heel belangrijk, geen toevoeging van (kunst) meststoffen. Dit is uiteraard in strijd met een modern agrarisch beheer, at immers op produktie gericht moet zijn. Toch hoop ik dat de- e Weeltjes met hun omgeving behouden kunnen blijven, want het s toch wel een heel bijzonder stukje Zeeuws-Vlaanderen. 129

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1981 | | pagina 19