reintjes "bijna kategorisch voorbij, want er valt toch maar wei
nig te zien. Toch zijn ze naar mijn mening zeker de moeite
waard, en ze maken immers, vaak hoe klein ook, een integrerend
deel uit van ons landschap. Ze geven een zekere bekoring^aan
de vaak kale akkerbouwpolders-'■k ben er eens van mijn fiets
gestapt en heb me tegen de dijk gezet. Het is niet bij deze
ene keer gebleven en ook niet bij dit ene gebiedje, ost-
Zeeuws-Vlaanderen kent talloze dergelijke zogenaamde overhoek-
jes, alleen jammer dat het aantal sterk aan het afnemen is
tengevolge van allerlei cultuurtechnische werken, Hu zal menig
een opmerken, moet je daar nu zoveel drukte om maken, zoveel
stelt het vaak niet voor0 Een gebied als het Groot Eiland, als
Saaftinge, de Vlaamse Kreek of de Putting moet beschermd wor
den, er is in de loop der jaren veel feitenmateriaal verzameld
en deze gebieden zijn echt waardevol, dit staat gewoon voor
iedereen met een beetje gezond verstand vast, maar dit
Hiermee zijn we nu net aan de kern van de zaak. Wat weten we
ervan. Ieder zal met me eens zijn dat het maar bar weinig is.
We kijken te vaak naar het grote en vergeten het kleine.
Een oud, vaak vergeten, spreekwoord zegt: "Wie het kleine
niet eert, is het grote niet weerd"Laten we het daar op hou
den.
MoA, Buise, Steensedijk 86, Hulst.
VELDERVARINGEN.
Oktoberde dagen korten, de bomen laten hun tooi vallen, we
nemen afscheid van de zomer, van de vlinders, de zomerbloemen
en van onze zomervogels. Een maand vol verrassingen, dit
blijkt wel als ik in m'n dagboeken blader, in de loop der ja
ren uitgegroeid tot een aantal respectabele boekdelen»
Beschrijf nu m'n verbazing op de avond van 21 oktober 1976.
Fietsend langs de Buitenvest richting Nieuw-Namen, hoor ik
een vogel zingen, op zichzelf niets bijzonders want er zijn
meerdere soorten welke nog in het najaar zingen, maar het was
een nachtegaal, Onmogelijk, dat was het eerste wat me te bin
nen schoot, Zat me daar van katoen te geven alsof het volop
lente was, Bij mijn weten echter behoorden alle nachtegalen
allang uit ons kille landje vertrokken te zijn, maar deze zat
er alsof hij alle regels en wetten wilde tarten. Thuis de
Avifauna van Nederland er bij gehaald en m!n vermoeden was
juist. Laatste datum: 25-9-'57 Sneek en 2 oktoberwaarnemingen
31—10—'59 Castricum en 8—10/l0/63 NoordoostpolderEen unicum
dus
Een paar dagen later, fiets ik weer dezelfde route en ben ai
bij Clinge aangekomen. Vliegt er laag over de weg een sperwer-
137.
achtige vogel, gaai op een weipaal zitten, staartwippend en
grote trap op de rem en ik stond stil, een koekoek met alles
er op en er aan en als attente koekoek stelde hij ziGh nog een
paar keer voor ook zodat alle twijfel verdween. Een paar minu
ten later vond hij blijkbaar de audiëntie wat te lang duren en
vloog weg. Weer de reeds eerder genoemd-e Avifauna geraadpleegd
Najaarstrek tot eind september. Laatste datum 31-10-'68 Vrou
wenpolder Zeeland. Een late gast dus.
M.A. Buise-, Steensedijk 86, Hulst.
COMMENTAAR OP DE BRIEF VAN DE HEER IJSEBAERT IN STELTKLÏÏHT NO4
De gedachte van een verwilderde tuin van de heer IJsebaert is
op zich voor een natuurliefhebber geen gek idee, maar stuit
zoals hij opmerkt op verzet bij de buren.
En terecht lijkt mij. Ik verbouw in mijn tuin groenten enz,
en zou niet graag willen dat mijn buurman zo'n tuin zou aan
leggen, vol met brandnetels, distels, paardebloemen en meer
van die gemakkelijk uitzaaiende soorten en ik maar wie
den tussen mijn aardbeien, wortelen, boontjes enz.
Ik heb voor de heer IJsebaert een veel beter plan: zet in je
tuin alleen wilde planten, b.v. bosaardbei, paarse dovenetel,
zuring, perzikkruid, zilverschoon, smeerwortel, harig wilgen
roosje en nog enkele hoog opgroeiende planten, er zijn er
tientallen. Ook struiken en bomen komen in aanmerking al naar
gelang de grootte van de tuin. Ik denk aan wilgenbosjes, es,
vlier en meidoorn. Ook kun je in je tuin een vijver maken,
met diverse waterplanten erin. De vijver kan ook als drink
en badgelegenheid dienen voor de vogels; zo krijg je de vogels
dicht bij huis.
Ook kun je ev. kikkerdril, salamandereieren, torren, stekel
baarsjes etc. in de vijver zetten, die op andere plaatsen door
een of andere oorzaak dood dreigen te gaan. Deze kun je dan in
andere sloten of plassen later terug uit zetten.
En als je dan een tuin met wilde planten maakt, neem dan de
soorten die wat minder algemeen in onze streek voorkomen -
uiteraard niet de zeldzame - zodat u deze kunt voorttelen en
weer op geschikte plaatsen terug in de natuur kunt uitzetten
of zaaien. Zodoende helpt u deze planten te beschermen.
De heer IJsebaert moet geen verwilderde tuin maken, daar kan
hij na enkele jaren alleen inkomen door met een hakmes om zich
heen te slaan en dan staan er alleen maar planten in die je
overal tegenkomt. Hij moet een tuin aanleggen met alleen wilde
planten en deze een beetje onderhouden. Daar beleef je veel
plezier aan.
Ed. Steijns, Past. Smuldersstr, 14» Kloosterzande
138.
