i-* m «f !5& - -riss*»" sf" 1-7™"' Ha enige tijd tarawm ^/het^fet Sen®S dftoeek lelf trSi'kL!0!: .agen6- wit watervogels seals wilde-, terg-, slot- en ta^®1®®^strandnes van de kreek zaten twee groen- Op een van de slikstranaj merende kluten. pootruiters en enk®^®.tot 46 personen aangevulde De inmiddels door laatkome groter dan een groep stak de kreek ezige prikkeldraad was weer slootje meer wasHet daar aa zq d was het araad een echte hindernis, en, ddet hij het per ongeluk voor de andere omlaag e jawel het onvermijde- behaarde totertloem en het melkKruia w 1 m was. 1o„ nT1 een broedgeval van Wat later kon de heer Riemsl g niet konden de kleine plevier en' f^f^rsllillende zang- en zien, hoorden we eohter w gewest sterk als taltsgeluiden van deze vogel dxe in ons gew s hroedvogel achteruit gaa l teerd worden de kluut, Terder konden als broedvog g rietzanger, steenuil tafeleend, grote en kiem p algemene troedvogels. (in een nestkast) en n°S vertrekpunt terug, waar Om elf uur waren we weer 3 Qns zeldzame boompie- we als afsluiting de zang van huiswaarts keerde hadden"twee jeugd.1 eden ^'^fk-d. nog het geluk een Koninginnepage te zien ook. Waargenomen_vogels Grote karekiet 1snor 1, ®**d®a\dakendilf 1?, visdief 2, rietgors 4, hoompiepe:r 1bra ,ne pxevier 1 pr 1herg- hoerenzwaluw 10' koek° 'te kraai 1, slobeend 10, wilde eend 20, gierzwaluw 12, 6> groenpoot- eend 7, tafeleend 4 P 1 scholekster 4, meerkoet ruiter 2, zilvermeeuw 2, fuut 1, so 5 12, tureluur 2, kievit 6, gele kwik 4, Waargenomen-vlinders. koolwitje, klein geaderd Bagpauwoog 5. kleine vos^ llauwtje, argusvlinder, gam- tenebrata 10 ex.. J. Calie. 69. Opmerking: Op dezelfde dag en bijna dezelfde tijd werd ook te Hulst -een Koninginnepage waargenomen en wel in de Lyceum straat bij J, van Gemert. TOCHT DOOR DE NATUUR. Hiet zelden ben ik geneigd er in het weekend, bij voor keur met mijn fiets, tussenuit te trekken en langs velden en wegen te zoeken of ik nog wat van mijn gading kan vinden. Soms ga ik speciaal ergens op af. Dikwijls echter laat het me koud of de weg nu naar het noorden of naar het zuiden voert. Dan geniet ik van de dauwdruppels die door het in vallende zonlicht worden veranderd in regenboogachtige edel stenen, en van de plotseling uit het groen weg schietende vogels en vlinders die op brutale wijze worden verstoord in hun rust. Dan, als een brullende brommer je plotseling voor bij raast, en daarna de stilte je weer als een vreemd geluid omgeeft, denkt men onwillekeurig toch wel eens wat je daar in hemelsnaam loopt te doen. Soms gebeurt het dan wel eens, dat je nog zo'n zwerver tegenkomt (van de club); kijkertje in de ene, papiertje in de andere hand en potlood achter het oor. Er ontwikkelt zich dan altijd wel een ongedwongen praatje over koetjes en kalfjes, en natuurlijk ook over vo gels en vlinders. Zo blijkt dan, dat je toch niet de enige bent, die de natuur opzoekt en af en toe wat opschrijft. Toen de natuur nog veel ongerepter was, waren lieden, die zo gek waren om te noteren wat ze zagen, zeldzaam. De no tities die zo ongeveer 20 jaar geleden zijn gemaakt worden dan ook steeds kostbaarder. Al met al lijkt het wel alsof men een ontnuchteringskuur ondergaat, gezien de grote belangstelling voor het natuur behoud, nu men de voordelen van de technische welvaart die ook het landschap heeft beinvloed bekijkt. De mens lijkt plotseling alleen te staan op het land en hij voelt dat des te beter op die plaatsen waar aan de economische welvaart op alle punten is tegemoet gekomen. Alleen, dit bleek niet genoeg: het welzijn van de mens werd aangetast, omdat hij zich losrukte van de omgeving waarin hij was geboren. De techniek werd van hulpmiddel voor de mens een instrument dat een economisch systeem moest bijstaan. Dit uitte zich in de koel-zakelijke methodiek die werd gevolgd in de huidige vor men van het landschap zoals die in autowegen, industrieter reinen, steden en in ruilverkavelingen tot voor kort tot' stand kwam. Dit platwalsen nu van wat eens natuur was is tegen het gevoel van de mens, die niet veel maar toch wel wat overgehouden heeft van het gevoel voor de natuur. Hij voelt de harmonie verbroken en staat nu voor de beslissing: 70.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1976 | | pagina 12