Bulletin nr'801 apr"2019
Stichting Oude Zeeuwse Kerken
ebodë De
Ex oöi ,xxDEvfjv
DcThien H
ere belcrcvc
völgrm Jiüt nïet IMig'cn uiwe
nac IB ffiySgj |i'üf niet p
begeren, nacj ten pijj nocp
|ifncn' kneebfnoef) jfrjnioiacKitnit
noc()Jiihda-'o|1c/nocb; fijnen ccjcl
nocb oook cmicfi bïiick bat
Jijnc
^ebencföbcsabbatb-ibag bS.gbij bicn
fienlicfiteee bogen fnfigij arbcijbc.cnali
ipcrck boen maerbê fenenb bag ia. bm
labbrlf} beaf cerc junsf5oft? ba fuitgfij
gcc uicrck boe iipcffi |onc,ngc(jin,bocfjfcr
nocb n kncekfjiocfju ionckiniituocfjivncc,
nocnn oreembdmci bic in üfiafèpóo'kfc
fdie üi.jf cgiutc fantj uijf beu
0mijfthiii^c cjcfcif bebbe
^Sbij bn (uit geen dub er
cjooÖcn bcneumini] ficbben.j
f f£jf)ij en Juli nócft.cjem
^È)(}ii (lilt iï\>aebcr cnbc -f—
Ji moebg* cercu, op baf gfjjj i
fanqc leeft op bcr aerben. cnbev
i kdoniuniuuicieeiufcayciiuiiMjcui *vvir e- vv'
'qefijkeiiifle macfönocfi nan%ne bat 'If Mé u ivcfgac tnbelan^baf u S
liopc inbc (icmcfë B.noefj pan baf onber ijl* Hf Ull?c fa( -
j op bcr aerbe io,nocl)\")dbatfcj'inthvatei; 1
onöcrè)c qerbe ir, enacn6if(c niet iioch 1 niet boobcn.
j enbientfe niet: ipant ïckbc^ccnm^obi
benfferekcn icfocfebic boerbeJÓcckc bcr j ^bii en fu(f geen bncrfpcl boen.
I nabcvc jnifbaetacnbcknibcrc tot in bat iJjjS g f
Lbcrbc cij nierbe libt bcr gener bic inijbate It m füft niet fïcefen
I ciiboc bavmbertichb acn neef büijfeiïbic L g-Tj
mij liet ®bf| cn mijn «MhpiïbcnKI M M gccn Jjjj^ ^üijgc -1
feviobiic lult bef act Dfó.f ccrniinc6^)0bts - j (nScip tegefitben i%( Rn.
1Ï5 üc(jfnacrbcfijck qcbvniickë lüs-bpecrccn J h 10
j cnbc aerbe gcmaccRt cnbc bc3cc cnbé aff t deWct is decor mosc OCOCVCii
batter nlibgiIf ruftcbe fenenben bacf inner cle oeiradc c:iï wnerhcvt
bnerom fcgenbc bebxere bc kq(ibatfjbacf) i dcDr in.SVM CHRistvMöcwode
cnbc bcijficl)bcn bc Icfbcn1 ioHAI i>
24
Bewaarexemplaar
r.sn-r lih&i- i&J. Pni'.tfe tIBtöa s. /V*
Zeeland
met hun schilderingen veel technische,
stilistische en esthetische kennis op, waar
bij zij zich natuurlijk niet beperkten tot
grafkelders, maar ook kerken, openbare
gebouwen, gebouwen, beelden en derge
lijke schilderden. Maar de schildertraditie
die zij vestigden had grote invloed. Het is
niet te gewaagd te stellen dat er een recht
streekse lijn loopt van de (graf)schilders
uit Aardenburg en elders in Vlaanderen
in de dertiende-veertiende eeuw naar de
Vlaamse Primitieven in de vijftiende en
de Vlaamse en Hollandse meesters in de
zestiende en zeventiende eeuw. Een schil
dering om te koesteren dus.
Bronnen
J. Bijbau e.a., 1050jaar Sint-Baafs: godshuis en
monument, Aardenburg, 2009.
W.P. Dezutter, Beschilderde grafkelders in
Zceuwsch-Vlaanderen, Gent, 1969/1970.
J. van Herwaarden, Pelgrimstochten, Bussum,
1974.
J. van Hinte, Meer dan 1000jaar Sint Baafs
Aardenburg, Aardenburg, 2002 (4).
E.L. Hoffman-Klerkx, Sprekende graven.
Utrecht, 1987.
H.E. 's Jacob, Beschilderde middeleeuwse graf
kelders te Aardenburg en Sluis, Bulletin van de
Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond,
1955.
Zie ook Bulletin 39, september 1997 voor meer
informatie over de beschilderde grafkelders te
Aardenburg.
0
l* JN.-- l«3 - Wf.i /s
U'.H'UIU lil itgA'uyui lycti i UCVVH.SU' UvMll-.l
