■mm
m L m5 i i t
12
-■ - '■-?& j -
i-
!i i
Het kerkje zoals het er nu bijstaat. Het vervangen van de luiken en deuren is in dit land niet zo kostbaar.
goed rond te schrijven.' Hoewel hij zelf
geen Zeeuw was, hield hij ervan met
deze uitdrukking niet alleen zijn eigen
rondborstigheid te schetsen, maar ook
anderen naar zijn hand te zetten.
De bewindhebbers gaven dan ook toe
stemming om het kerkje te bouwen. Het
werd voorzien van een fraai torentje,
zoals op de oude afbeelding te zien is.
Een Zeeuws kerkje dus, waarin naast een
grote ruimte in het midden waarin de
diensten werden gehouden nog twee ver
trekken waren. In een ervan werd verga
derd door de Raden van Justitie en Politie
en het andere diende als consistoriekamer.
De grafzerk van Michael Roth.
Storm ergert zich na enige jaren aan de
regens die de kerkdienst soms verstoren.
Hij verzoekt de bewindhebbers in een
brief om toestemming glas in de raam
openingen aan te brengen. Zijn verzoek
luidt als volgt: 'Hebbe de vryheyt geno
men enige glaese ruyten op de petitie te
zetten voor de kerk en voor myn huys wyl
het seer ongemakkelyk is dat men met de
minste regen de houte vensters toe moet
doen en dat men dan volkomen in het
donker moet sitten tot den regen over is.'
Nog weer later, in 1753, is de gemeente
zo talrijk dat er stoelen uit zijn huis moe
ten worden gehaald om alle kerkgangers
een zitplaats te kunnen geven. Stuur ons
'5 a 6 douzijn gemeene stoelen', zo
schrijft hij dan naar Middelburg, en hij ver
volgt: 'De gemeente is soo groot dat het
my ondoenlyk valt deselve van stoelen te
besorgen en op de Kerkdagen altoos
sonder eenige stoel in myn huys blijve,
dat seer lastig en kostbaer voor mij is.'
Een Engelse kolonie
Ook werd er in de kerk begraven. Nu, op
het einde van de twintigste eeuw, treffen
we in de vloer nog een drietal grafzerken
aan waarvan de opschriften goed lees
baar zijn. Een ervan luidt: 'De Gedachte
nis der Regtvaerdigen Sal tot Zeegenin-
gen Syn. Hier Legt Begraven Michael
Roth. Geboren In Neurenberg Op Den 18
February 1732. Overleden in Rio Esse-
quebo Op Den 15 November 1770. In
Syne Leven Geweest Chirurgyn In Dienst
Der Edele Geoctroyeerde West Indische
Compagnie Ter Caamer Zeeland.'
Nog altijd wordt het kerkje als zodanig gebruikt. Goed
zichtbaar zijn de dikke muren.
Ook Storm van 's Gravesande werd in het
kerkje begraven, maar zijn grafzerk is ver
dwenen. De bel die ooit in het torentje
hing, is bewaard en hangt in de kerk.
Na de Nederlandse - liever gezegd de
Zeeuwse - kolonisatieperiode ging de
kolonie Essequibo omstreeks 1800 over
in Engelse handen. Dit betekende echter
niet dat de Nederlanders uit de kolonie
verdwenen. Vele jaren was er nog een
goede samenwerking tussen de Holland
se en Schotse of Presbyteriaanse kerk. In
1830 werd de gemeente van de Neder
lands-hervormde kerk op Forteiland op
verzoek van de consistorie onder de
hoede geplaatst van de predikant James
Struthers. Ook daarna waren nog Hol
landse predikanten op het eiland werk
zaam.
Ook in latere jaren namen de Presbyteri
aanse predikanten bij vacature en ziekte
herhaaldelijk de dienst waar en als de
Schotse kerk in staat was geweest om
voor een Hollandse predikant te zorgen,
dan zou ongetwijfeld het oude stenen
kerkgebouw, toen de hervormde kerk
ophield te bestaan, naar de kerk van
Schotland zijn overgegaan. Deze had
echter noch de middelen noch voldoende
predikanten. De bisschop van Brits Guya
na had echter het onderhoud van het
gebouw op zich genomen en een inwo
nend predikant gevonden voor wie hij de
helft van zijn inkomsten betaalde. Ten
slotte werd het gebouw aan de Anglicaan
se kerk overgedragen, die er vele jaren
eigenaar van bleef.
