*-a
nwWr
(|l B
1 - c
flE*;
A,
VtfSr
V- W^a
P''-v^V\->'r
3nge zeearenden op de Hellegatsplaten. Foto: Pepijn Calle
Ze bouwden verder aan het nest, maar waren ook veel
aanwezig op de Ventjagersplaten en Tiengemeten.
Februari ging voorbij, het werd half maart, nog altijd
geen broedhouding. "Zou er iets mis zijn met het paar
tje?", werd al stiekem gefluisterd. Maar op 20 maart
was het zover! Het vrouwtje lag plat in het nest en
alleen de man werd nog regelmatig postend in zijn ver
trouwde boom aan de zuidkant van de Hellegatsplaten
gezien. De voortekenen waren gunstig, want er wer
den prooien aangesleept, een indicatie dat er jongen
geboren moesten zijn. Robbin van Dijk zag de man een
dode haas (verkeersslachtoffer) pakken langs de Lange-
weg naar Ooltgensplaat en deze richting de nestlocatie
brengen. Toch bleek ook hier dat een grote vogel als
de zeearend heel goed vrijwel onzichtbaar kan blijven
in zijn territorium. Er gingen weken voorbij dat we
hem niet zagen en soms ineens gaf dan een ingevoerde
waarneming op waarneming.nl' weer hoop. Gelukkig,
wij zijn 'blind', maar ze zijn er nog. Groot was mijn
verbazing toen ik beide volwassen vogels redelijk op
de foto kreeg. AY42 was er nog, maar de man bleek on-
geringd. Was de vrouw dat 'geklungel' van de afgelopen
jaren zat!? Of lag hij dood onder een windmolen op het
Hellegatsplein?
Ringen en zenderen
Al snel na aanvang van het broeden werd besloten dat
de eventuele jongen op het nest geringd zouden worden.
Aangezien we met de Werkgroep Zeearend Nederland
(WZN) bezig waren met een groot project om landelijk
een aantal jonge zeearenden te zenderen, werd beslo
ten één van deze jongen eveneens van een gps-logger
te voorzien. In de delta gesteund door Staatsbosbe
heer, Natuurmonumenten, Het Zeeuwse Landschap en
de Provincie Zuid-Holland werd verder gewerkt aan de
laatste details van het plan. Na drie jaren voorberei
ding eindelijk kans om een zeearendje in mijn eigen
'achtertuin' te volgen, dat zou wel de ultieme kers op
de taart zijn na al die tegenslagen en vele honderden
uren werk in de vrije uurtjes. Het zenderen kan straks
onschatbaar veel informatie opleveren over de eerste
vier tot vijf levensjaren van zeearenden, mits ze dat
overleven. Vele gevaren liggen op de loer, vanaf uit
vliegen als nestjong tot vestiging in een eigen territo
rium. In Nederland zijn dode vogels gedocumenteerd
die slachtoffer werden van windmolens, afschot en
vergiftiging. Maar ook speelt verstoring een grote rol.
Wat is de invloed van recreatie, van beheer of andere
menselijke activiteiten? De zenders moeten ons dat de
komende jaren steeds duidelijker gaan maken.
Op 21 juni was het dan zo ver. Boswachter Ronald in
't Veld moest natuurlijk als groot enthousiasteling,
liefhebber en bewonderaar van zeearenden mee. Daar
stonden we dan als kleine jongetjes op de Hellegats-
dam, de spanning en het enthousiasme duidelijk lees
baar van onze gezichten.
3k\\V j>
4 V
