NLGO 40 JAAR MET MEER BIODIVERSITEIT IS E VERSLAG VAN HET SYMPOSIUM OP 29 JUNI 2019 0\ SOMMELSDIJK - "Door samenwerking kunnen we de biodiversiteit verbeteren en een mooie toekomst voor Goeree-Overflakkee creëren." Met deze woorden beëin digde voorzitter Jan Baks bet symposium dat zater dagochtend op Hofstede "Lust en Last" plaatsvond ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de Vereniging voor Natuur- en Landschapsbescherming Goeree- Overflakkee (NLGO). De samenwerking met agrariërs stond centraal tijdens dit goed georganiseerde jubileu mevenement, maar verschillende sprekers wisten dui delijk te maken dat in feite iedereen een steentje kan bijdragen aan meer biodiversiteit. Bijvoorbeeld door biologische melk te kopen en door al die tegels uit de tuin te halen en er groen te planten. NLGO is in 1979 opgericht om stem te geven aan de na tuur en het landschap op Goeree-Overflakkee. Dat was hard nodig, vonden de initiatiefnemers, want er waren op dat moment diverse projecten aan de gang die daar grote invloed op hadden: ruilverkavelingen, aanleg van de N57, herziening van het streekplan Zuid-Holland Zuid en verscheidene bestemmingsplannen. "Vanaf dag één waren we in actie", blikte Jos Hendriks terug. Via de ruilverkaveling kregen agrariërs grote, effici ënte percelen. Maar de ruilverkaveling leidde ook tot gedempte sloten en rietputten, aangepaste kreken en opgehoogde eeuwkanten. Het aantal 'groene vlekken' in het landschap nam af, evenals het aantal vogels en an dere dieren. Hendriks noemde onder andere de patrijs, de veldleeuwerik, de mus, de hermelijn en de egel, die steeds meer in de verdrukking kwamen. "Daar hebben wij onze zorg over uitgesproken." Het verwijderen van gewasresten, het maaien van de slootkanten en het deponeren van slib naast de sloot maakten de situatie er niet beter op. Toch wilde Hen driks de agrariërs geen verwijten maken. Ook de ge meenten, projectontwikkelaars, landeigenaren en het EU-beleid beïnvloeden natuur en landschap. Andere keuzes "Er zijn andere keuzes nodig. In de landbouw zou na tuur een grotere rol moeten spelen om de biodiversiteit te bevorderen. Denk aan kleinere percelen, afwisseling van teelten, robuustere groenzones en een ander ver- dienmodel", aldus Jos Hendriks. Volgens professor Jan Willem Erisman is er zelfs sprake van een systeemfout: maar 10 procent van ons inkomen besteden we aan voedsel, terwijl het inkomen van de boer niet stijgt en kwetsbaar is, en de biodiversiteit ver mindert. Erisman pleitte voor een nieuw systeem waar in landbouw en natuur zijn geïntegreerd, bijvoorbeeld door de bodem minder uit te putten en landschapsele menten toe te voegen als heggen en akkerranden. "De landbouw is afhankelijk van de biodiversiteit en draagt eraan bij. Biodiversiteit is de basis van gezonde landbouw en een goed verdienmodel", aldus de hoogle raar, die ook directeur is van het Louis Bolk Instituut. "Als dat succesvol is, is er geen NLGO meer nodig over veertig jaar." Boerenlandnatuur Concrete praktijkvoorbeelden kwamen ook naar voren tijdens het symposium van de jubilerende vereniging. Een samenwerkingsproject van Zeeuws Landschap en agrariërs bij Burgh-Haamstede op Schouwen-Duiveland leverde in vijf jaar tijd boerenlandnatuur op met bloe- menblokken en keverbanken die patrijzen aantrekken en insecten die zorgen voor 'natuurlijke plaagbestrij- ding'. "Het landschap is veranderd. Na vijf jaar is de veldleeuwerik terug en doet de patrijs het weer goed in het gebied", aldus ecoloog Chris Vreugdenhil. Om dit voor elkaar te krijgen is samenwerking met agrariërs de belangrijkste voorwaarde. "Je moet ontzettend veel praten, eikaars taal leren spreken. Praten, praten, pra ten en eikaars problemen serieus nemen. i n

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2019 | | pagina 10