1
Door John Beijersbergen
Je bent in Middelburg blijven werken?
In 1985 ben ik M.P. de Bruin opgevolgd. Dat viel sa
men met het betrekken van het nieuwe gebouw van de
Zeeuwse Bibliotheek en het vertrek uit de burelen van
de Abdij. Tot 2013 heb ik er gewerkt en ben toen als
plaatsvervangend directeur vervroegd uitgetreden. In
de Middelburgse jaren woonden we tot 1998 in Veere
met Oranjezon als belangrijkste natuurgebied. In 1998
konden we dit huis kopen met uitzicht op de duinen.
Voor mij was het idee om vlakbij de zee te zitten heel
aantrekkelijk. Hier beleef ik mijn Ouddorpgevoel voor
altijd!
En, begrijp ik, je hebt je verder in de natuur verdiept?
Al in de jaren zeventig gingen we vaak vogelen op Flak-
kee, zoals ganzen kijken met zwager Johan Everaers die
toen nog op de Bloksedijk in Achthuizen woonde. Je
leert bewuster te kijken naar je omgeving en gaat de sa
menhang van dingen zien. Zo kwam ik erachter dat hier
op vlindergebied heel wat meer rondvliegt dan in onze
tuin in Veere. Dat hier zeldzaamheden vliegen als kleine
parelmoervlinder en heivlinder, dat die weer afhankelijk
zijn van bepaalde waardplanten en het voorkomen van
die planten weer afhangt van begrazing door konijnen.
Ik ben lid geworden van de vlinder- en libellenwerk-
groep en houd bij wat er in de tuin aan dagvlinders
vliegt. Voor de libellenatlas moesten we wat verder weg
naar de plasjes in de duinen, waar we tientallen soorten
geïnventariseerd hebben. Hier dichtbij in de duinen zijn
door Staatsbosbeheer speciaal libellenplasjes gegraven
onder andere om de zeldzame witsnuitlibel een leefge
bied te geven. Van 2007 tot 2012 heb ik meegedraaid
in het nachtvlinderproject. Toen bleek pas goed dat
ik woon op een echte toplocatie! In dit uurhok komen
een 400 soorten voor, waaronder roomvlek en zwart
weeskind. De laatste heeft aan de rand van het Zeepe
zelfs een eigen populatie. Ook blijkt de relatie tussen
het voorkomen van nachtvlinders en duinherstel. Meer
natte natuur zoals de aanleg van de duinbeek langs het
vliegveld naar de Maire leidt ertoe dat ik in de lichtval
nu meer soorten van een moerassige omgeving, zoals
de zeldzame zilverhaak, vang. Er kunnen vergelijkin
gen worden getrokken met de rapportages van J.P.C.
Boot (fruitkweker en oud-voorzitter van de Natuur- en
Vogelwacht, redactie) en Boer Leffef (oud-medewerker
R.I.V.O.N., redactie) uit het midden van de jaren zestig.
Er blijkt onder andere dat zuidelijke soorten toenemen
en dat aan trekvlinders meer aandacht zou moeten wor
den gegeven.
Je bent ook actief als consulent van de Stichting Duinbe
houd?
Eind jaren zeventig waren we al lid van de Natuur- en
Vogelwacht en vanaf de oprichting in 1979 van de
Vereniging voor Natuur- en Landschapsbescherming
Goeree-Overflakkee.
Vanaf 2004 ben ik duinconsulent voor Schouwen. Dat
heeft te maken met de zorg voor het duingebied van
de Kop van Schouwen en is eigenlijk begonnen met
de Beheersvisie voor de Kop van Schouwen waarin de
gemeentelijke wens van een fietspad over het vliegveld
was opgenomen. En wat ik in mijn directe omgeving
zag (en nog zie) baarde me ook zorgen, brave burgers
die zich het omliggende natuurgebied toe-eigenen voor
allerlei activiteiten waarbij vooral de loslopende honden
veel schade in de natuur aanrichten. Maar er heeft in de
afgelopen jaren veel meer gespeeld, zoals de waterber
ging in het Mairegebied, dat daardoor minder verdroogt.
De strijd samen met de Natuur- en Vogelwacht tegen de
kitebuggies in de Verklikkerduintjes, die nu weer
mm 1
worden vernield door quads die ze in Renesse kunnen
huren. Het verloren gaan van natuur aan de Zouten en
Zoeten Haard omdat een binnenwaartse versterking
om veiligheidsredenen volgens het waterschap niet
kon worden uitgesteld, terwijl die nu alsnog zeewaarts
wordt uitgevoerd. Ook de ontwikkelingen in de Voor
delta blijven aandacht vragen, zoals de betreding van de
Verklikkerplaat die nog steeds rustgebied is voor zee
honden. Zo zal het blijven gaan. Van de ontwikkelingen
die gaande zijn, valt op dat de evenementen die men in
de natuur organiseert steeds talrijker en grootschaliger
worden, waardoor een spanningsveld ontstaat tussen
natuur en recreatie. Kustmarathon, mountain-bike tocht
over het strand, trail by the sea, run into the sea, fjoer-
toer en het eind is nog lang niet in zicht. Als dergelijke
massale commerciële activiteiten bijvoorbeeld langs het
Verklikkerstrand gaan, dient de organisatie de duintjes
tijdelijk op hun kosten uit te rasteren, zodat schade
wordt voorkomen. Door elk seizoen veel massale evene
menten te organiseren denkt de gemeente dat het eiland
aantrekkelijker zou zijn, maar dat is onzin, de mensen
komen voor rust en ongerepte ruimte.
9
