Jacobs
Schelpen
Schouwen-Duiveland
Bijna dertig jaar geleden overleed één van de oprichters van onze vereniging, Jacob Vierge
ver (28 juli 1917 - 24 maart 1983). Frans Jansen, de toenmalige voorzitter van de Natuur- en
Vogelwacht, schreef in In Memoriam Jacob Viergever (Sterna 1983 nr 1): "Jacob Viergever,
markant en uniek, met niemand te vergelijken. Uit zijn vijftigjarige ervaring in de Schouwse
natuur wist hij zich door zijn enorm, computerachtig geheugen, nog geweldig veel te herinne
ren. Hij wist nog precies welke planten, waar en wanneer groeiden en onder welke omstandig
heden."
Jacob, die al vroeg wees werd, groeide op bij zijn groot
moeder en oom die hem niet konden begrijpen. Later
ging Jacob naar de Kweekschool in Zierikzee om te wor
den opgeleid tot onderwijzer. In die periode raakte hij
bevriend met Johannes Vijverberg. Doordat Jacob gehan
dicapt was door zijn gestalte en zijn geslotenheid, was
een loopbaan in het onderwijs niet voor hem weggelegd.
Gelukkig vond hij een passende werkkring bij Koole's
Bank, die later opging in de ABN in Zierikzee. Jacob was
bezeten van de natuur en had een enorme kennis van vo
gels en planten en een grote belangstelling voor mariene
biologie. Bij de oprichting van de plaatstelijke afdeling
van de N.J.N. Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstu
die) in 1934, werd hij meteen lid. In die tijd werd er bijna
iedere week wel een excursie gehouden. Op de fiets en
te voet werd de eilandelijke natuur door enthousiaste
jongeren bezocht, onderzocht en bestudeerd. Jacob ging
vrijwel altijd mee en buiten de excursies
om zal hij ook vaak langs de zeedijk en op het strand te
vinden zijn geweest. Bewijzen van zijn excursies en de
daarbij gedane vondsten zijn o.a. te vinden in het tijd
schrift van de strandwerkgemeenschap van de K.N.N.V.
"Het Zeepaard"
In dit blad, dat vorig jaar zijn tachtigste jaargang be
leefde, worden o.a. bijzondere strandvondsten vermeld.
Vooral in de jaargangen van vóór 1953 komen we zijn
vondsten en opmerkingen daarover veelvuldig tegen.
Vanzelfsprekend verzamelde en bewaarde Jacob veel
van zijn vondsten zelf, maar soms stuurde hij deze ook
naar het Rijksmuseum van Natuurlijke Historie in Leiden
(thans Naturalis), vooral als het om zeldzaamheden ging.
Op 1 februari 1953 werd ook Serooskerke (S.), Jacobs
woonplaats, zwaar getroffen door de watersnoodramp.
Alles wat hij verzameld en gefotografeerd had en ook
zijn uitgebreide bibliotheek, spoelde weg of werd door
het water vernield. Jacob kon opnieuw beginnen...
Door Gijs van
den Ende
24
