pen nu al smeting devuur- s verder '71 werd n dwars Op het )ied ver bramen vestigde :ramsta- eeneco- an voor :en bun- kort zal iduiken. andeerd 3unt. ;ulen en ijnlaag- op het iuinvor- ïderden rblijven tvogels. hap wij de dag, :tie van gvallen- ageren. rbhjven hthjnen voor de Voordelta als specifieke doelstellings soort, als 'rode-lijst soort', beschouwd dienen te worden. De platen en strandhaken voor het Verklikker- strand vormen tevens een vaste rustplaats voor vaak tientallen Gewone en Grijze zeehonden, die hier, zei het in nog beperkte mate, ook jongen zogen. Afgezien van deze droge, feitelijke beschrijving van de afzonderlijke natuuraspecten, is het meest waardevolle van het Verklikkerstrand de specta culaire belevingswaarde. Een zeldzaam, nog ge heel natuurlijk stukje Nederland, dat elke keer weer anders oogt wanneer je het Duinhoevepad afdaalt: een eindeloos, weids vergezicht met een nog geheel gave horizon. (Van dat laatste is bij een aantal andere Nederlandse natuurstranden al geen sprake meer.) De Verklikker-affaire part II In mei 2009 kreeg de gemeente Schouwen-Dui- veland de QualityCoast Award van de Vereniging Duin Kust uitgereikt voor haar duurzame be leid voor de Kop van Schouwen, gebaseerd op een evenwichtige afweging tussen economie en ecolo gie. De gemeente gaf in reactie op de prijsuitrei king te kennen bewust te kiezen voor een duur zaam beleid, en blij te zijn met deze award. Dit mede omdat een groen imago goed 'verkoopt'. In toenemende mate vormt voor veel toeristen een ecologische verantwoord beleid een belangrijk criterium. Gezien het voorgaande is het dan erg vreemd en ongeloofwaardig, om afgelopen najaar te verne men dat de gemeente toch weer voornemens is om het meest waardevolle natuurstrand van Zee land om te vormen tot een kitebuggy-racebaan. Kennelijk heeft de gemeente al weer afscheid ge nomen van de keuze voor een duurzaam beleid en lijkt in dit geval 'revanche' de drijfveer te vormen: deze Schouwse natuurparel moet en zal stuk. Tussen 2005 en 2008 vonden op het Verklikker strand permanent illegale kitebuggy-activiteiten plaats, met grote negatieve gevolgen voor de na tuur- en landschapswaarden, en een onveilig strand voor de reguliere bezoekers. Onze vereni ging heeft zich toen ingezet om deze ontwikkeling hier te beëindigen. Lang bleven de gemeente en de provincie weigeren om dit te bewerkstelligen. In mei 2008 stelde de Raad van State ons in deze zaak in het gelijk en moesten de gemeente en pro vincie alsnog aan hun wetteüjke verplichtingen voldoen. :kal- 5

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2010 | | pagina 7