ook menig verregend vlindertje naar binnen werkten. De planten waarop Distelvlinders hun eieren afzetten behoren tot de algemene soorten en zijn overal te vinden, het gaat daarbij vooral om Ak kerdistel, Gewone klit en Grote brandnetel. Dat veel vlinders kans hebben gezien zich succesvol voort te planten bleek in juli met het verschijnen van de zomergeneratie. Het waren vooral deze vlinders die massaal natuur- en cultuurgebieden zoals tuinen bevolkten en waarvan Henny Raves- teijn er maximaal 53 in zijn tuin telde in week 31(28/7-3/8). Er zijn geen berichten over terug trek op grotere schaal verschenen. De gewone tuinvlinders Hoe druk was het eigenlijk in de tuin zonder al die Distelvlinders? De Atalanta, eveneens een trekvlinder die bij ons niet of zelden overwintert. Behalve nectarleverancier is de Akkerdistel ook een be langrijke waardplant voor de Distelvlinder. Vlinder en rups. Foto 'sLeo en Esther Linnartz. deed het juist wat minder goed dan gewoonlijk. Ze waren er wel, maar in kleiner aantal. Ondanks bergen rotte pruimen waar Atalanta's verzot op zijn, kwam hun aantal in mijn tuin niet boven de tien exemplaren. In de betere jaren zijn er onder dergelijke omstandigheden wel wolkjes van 20-30 Atalanta's te zien. Ook nergens berichten van te rugtrek in het najaar. In tegenstelling tot luzerne- vlinders wordt er in sommige jaren een stroom van naar het zuiden trekkende Atalanta's waarge nomen. De Dagpauwoog en in mindere mate de Kleine vos lieten een licht herstel zien. De Kleine vos werd vooral in het buitengebied nogal eens waar genomen, waarbij het meestal maar om een enkel exemplaar ging. De aantallen van deze vlinders zijn nog slechts een schim van wat er in het verle den te zien was. Meer dan vroeger zijn Gehakkelde aurelia en Bont zandoogje vaste tuinbewoners geworden, die hier vanwege elkaar overlappende generaties gedurende een lange periode kunnen worden waargenomen. Veelal gaat het daarbij om lage aantallen en vele dagen achtereen om hetzelfde vlindertje. Al kun je je daarin ook wel eens vergis sen. Zo legde ons poesje Lola zich op de vlinder- jacht toe. Het kattenbelletje bleek succes daarbij niet in de weg te staan. Regelmatig schrokte ze dan ook een Bont zandoogje naar binnen, maar toch zag je nog steeds één of twee van deze zand oogjes in de tuin. Het zal wel komen omdat ze be hoorlijk territoriaal zijn en elkaar verjagen. Zodra er eentje wegvalt wordt zijn plaats ingeno men door een andere. Dat territoriale gedrag zie je trouwens vaak bij vlinders. Sommige stellen zich buitengewoon onverdraagzaam op en ach tervolgen elke langskomende vlinder. Bij voor keur soortgenoten, maar ook net zo goed andere vlinders of zelfs hommels en vliegen. Een groep die zich doorgaans erg weinig terri toriaal gedraagt zij n de witjes. Deze vlinders lij ken altijd onderweg. Ze komen langsdwarrelen op zoek naar nectar en waardplanten of soortgeno ten om mee te paren en gaan weer verder. Zoiets merkje pas goed wanneer je zo'n vlinder wilt fo tograferen. De territoriale beesten keren na een uitval terug op hun vaste stekje, waar je ze mooi kunt opwachten om een foto te maken. Witjes zitten binnen de kortste keren een heel eind ver- 67

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2009 | | pagina 5