vangst blijft die ochtend beperkt tot 2 Wilde Een
den en 3 Wintertalingen, waarvan eentje met een
Engelse ring. Ieder voorzien van 2 talinkjes, gaan
daarna de heren De Beer over, waar ze 40 Fraters
en een 'buizerdachtige arend' zien. Verder ook
Sneeuwgorzenen Strandleeuweriken.Het laatste
verslag gaat over de ervaringen van 6 april 1952,
weer naar De Beer, in gezelschap van den Oord, J.
Kist en J. Swaab, lieden dus die later deel zouden
uitmaken van een spraakmakend, vooral uit Ha
genaars bestaand groepje vogelaars. Bij de pier
bevonden zich al bijna 1000 Grote Sterns en 3 Vis-
dieven. Een bruinig getinte Slechtvalk gaat op van
een net geslagen wijfje Kievit. Hij besluit zijn noti
ties van die dag met 'enkele malen kiekendieven.
Lucht steeds meer bewolkt, tenslotte grijs. Regen.
Een maand later, op 9 mei 1952, vaart Simon de
Waard weg uit Rotterdam, richting Zweden, waar
hij voor het opnemen van een natuurfilm tot in j uli
zou blijven. De naam van het schip blijft onver
meld.
Omdat de Waards excursieterreinen niet onbe
kend zij n, ontveins ik mij niet dat juist daarom het
gesnuffel in zijn oude dagboek sterk aansprak.
Maar toch, er is meer. Bij zijn overlijden redde de
Waards buurman de collectie letterlijk van het
trottoir, van naast het vuilnisvat vandaan. Hoe
veel kostbaar materiaal in dit land ontbeerde zo'n
persoon met visie en ging daardoor verloren? En
nog steeds! Vraag het Ruud Vlek. onze ornitho-
historicus, die ervoor zorgdroeg dat kostbaar ma
teriaal behouden bleef. Waarvoor alle hulde. Wel
iswaar kon Ruud van dat geredde materiaal een
en ander deponeren bij de Heimans Thijsse
Stichting, maar er ontbreekt in deze natie een in
stituut of organisatie die zich sterk maakt om het
nationaal ornithologische verleden veilig te stel
len en dit bewust en deskundig centraal te archi
veren. Dat is jammer, want ga er gerust vanuit dat
er over 60 jaar vogelaars zijn die met dezelfde
nieuwsgierigheid rondneuzen in hetgeen wij
thans noteren over ervaringen in onze excursie
terreinen. De huidige discussies over het geschie
denisonderwijs in dit land - of liever het ontbre
ken daarvan - tonen pijnlijk aan hoe weinig dit
land zich om zijn geschiedenis bekreunt. En ook
bestaande archieven zijn niet veiligspreek eens
met Peter Meininger over hetgeen deze mee
maakte ten aanzien van het door hem met zorg sa
mengestelde archief over Zuidwest-Nederland.
Zou het niet op de weg liggen van SOVON Vogel-
onderzoek Nederland om de deur open te zetten
voor historische dagboeken van vogelaars?
Literatuur
Buijsman.E. 2007.'Een eersteklas landschap'.De teloor
gang van natuurmonument De Beer. Uitgeverij Matrijs.
Utrecht.
Meininger, P.L., F.Arts N.D.van Swelm.2000. Kust-
broedvogels inhet Noordelijk Deltagebied:ontwikkelin-
gen, knelpunten en potenties. Rapport RIKZ/2000.052.
Rijksinstituut voor Kust en Zee/Stichting Ornilholoisch
Station Voorne. Middelburg/Oostvoorne.
Ouweneel.G.L. 2007. Ontdekking. Het Vogeljaar55:73-
74.
Saris, F. 2007. Een eeuw vogels beschermen. KNNV Uit
geverij, Zeist.
Voous, K.H. 1995. In de ban van vogels. Uitgeverij
Scheffers. Utrecht
Strandplevier op De Beer. De bewaker van De Beer W.Korfmaker meldde dat erin 1949 rond de 200 paren broedden.
Foto: Simon de Waard.
