Op stap
met Gerard Ouweneel
heil te zoeken in de berm. Natuurlijk, een Natuur
monumenten-dienstauto met functionaris heeft
bij voorbaat een alibi. En omdat in het Tiengeme-
tense deelplan Weemoed een replica komt van
een oud Zeeuws boerenbedrijf, geeft een janple
zier met twee voorgespannen zware Belgen veel
couleur locale. Daarbij bleef het helaas niet. Een
vrachtauto van een cateringsbedrijf, nog wat on
bestemde motorvoertuigen, het hield niet op. En
dan vooral de heen-en-weer scheurende quads,
bemand met adolescenten die uitstraalden zeker
niet voor de natuur opTiengemeten te zijn. Quads
gaan hard en ze hebben heel veel geluid bij zich -
met die quads gaan wij in de Nederlandse natuur
stellig nog veel naars beleven. De heren keken mij
zuinigjes aan en herinnerden zich dat in de kleu-
renbrochures ook de wervende zin te lezen staat
datTiengemeten 'een bootreis verwijderd ligt van
het jachtige moderne leven op de vaste wal'. Ik
had het moeilijk.
Verder op weg naar de oostpunt, wezen de
heren elkaar de opkomende boomopslag. Ze stel
den vast dat indien Natuurmonumenten het ei
land plat wil houden -hetgeen expliciet te lezen is
in het Maatregelenplan2007-2024-de vereniging
subiet moet beginnen met veel handen uit veel
mouwen te steken. Het verblijf op het terras bij
het horecaetablissment annex camping was van
korte duur. Toen heer Kees aanstalten maakte
zich tegoed te doen aan de meegenomen boter
hammen, snelde de onderneemster toe om hem in
te prenten dat dat niet de bedoeling was. Ze kon
wel een soep uitserveren. Deze scoorde ruim vol
doende. De boterhammen kwamen opnieuw
voor de dag in een vogelkijkhut, een rond bouw
sel, dat prompt de naam 'het observatorium'
kreeg opgespeld. Daar ook geen ontspannen
lunch. Heer Krijn meende dat er een buitendijks
grasland met een ongekende hoeveelheid Goud
knopjes voor ons lag. Juist, naar bleek. Het vol
gende ogenblik lagen er tussen de Goudknopjes
languit twee heren te fotograferen.
De wandeling over de scheidingswal tussen
Wildernis en Weelde richting westen en de fijne
slotzitting met toebehoren op de Vliedberg waren
opnieuw goed voor een trits vogelsoorten. Aan
het eind van de middag hep de lijst aardig tegen de
80.Toen naar de haven voor de pont van 17.15 uur.
Die tocht had nog veel opzienbarends in petto
want, wederom, perfectionisme bestaat niet en er
is altijd een'maar'.
Op het anders zo rustige kadetje was het nu een
pandemonium. Als op een invasiestrand stonden
allerlei soorten voertuigen schots en scheef door
elkaar, met ertussen rondkrioelende figuren, be
laden met tassen, koffers,rugzakken en plunjeba
len. Hier en daar liep een verdwaasd en verdoofd
rondkijkende natuurvorser met een gezicht van
'wat heb ik nu aan mijn fiets hangen?'. Op de brug
van de veerpont waren forse luidsprekers ge
plaatst, die helse discogeluiden uitbraakten. Dui
delijk scholieren die iets te vieren hadden en daar
voor een nachtje Tiengemeten hadden
uitgekozen met - daarnaar zagen ze wel uit de
nadruk op 'nacht' Dat werd grif beaamd toen ik,
boven de uitzinnige herrie uit, er eentje vroeg'was
het leuk?' Nou dat was het, met eerst het voetbal
len, toen een survivaltocht over het hele eiland en
Het ondergelopen land van Tiengemeten waarin plaatselijk nog oude kavelslotenzichtbaar zijn. Foto: Mcirinus van Dijlce.
