met Gerard Ouweneel
want van alle zich rond het
schip bevindende vogels,
kwam hij het dichtste bij. de
cohorten fotografen tot in
de hoogste staten van ver
voering brengend. Pieter
van Veelen vroeg zenuwach
tig 'kunnen jullie hem voor
het licht niet naar de andere
kant brengen?' Dankzij een
eendrachtige samenwer
king tussen de schipper die
zijn schip liet draaien en het
chumteam, lukte dat. Het
beeld van de temidden van
het tumult op een bank zit
tende ex. SOVON-voorzit-
ter Gert van Bergeijk,genie
tend van een minutenlang
vlak voor hem als een vlin
der ronddwarrelende Vork
staartmeeuw, zal mij bij
blijven. Toen weer later de
kreet weerklonk 'nog een
Vorkstaartmeeuw' steeg de
vreugde ten top.
Terugkoersend naar
Neeltje Jans werd hevig ge
redekaveld over de identi
teit van een dichtbij passe
rende alkachtige. Wel of
geen Papegaaiduiker? Een
maal van boord gingen die
discussies nog door en wel
licht zijn deze nu nog niet af
gerond. Maar afgezien hier
van was het een tevreden
gezelschap dat terugvoer.
De Vorkstaartmeeuwen wa
ren ongetwijfeld de sterren
van de dag. Waarom spreekt
de soort zo mateloos aan,
buiten dat het gaat om een
schitterende en ook zeldza
me vogel? Hoewel dat laat
ste betrekkelijk is, want ik
hoorde iemand zeggen 'ik
heberalzevenditnajaar!' Ik
doe een poging, mij bewust
zijnde van wat subjectieve
Tekening: Kees de Kraker.
elementen in de redenatie. Afgezien van de zwak gevorkte staart, heeft
de Vorkstaartmeeuw nog meer dat aan een stern doet denken. Dat viel
mij die middag weer op toen de tweede vogel hoog en ver weg vloog,
met een krachtige,zwiepende dus bijna sternachtige vlucht.Trouwens,
is er een andere meeuw die tweemaal per jaar de halve wereld rond
gaat? Want algemeen wordt aangenomen bij de vogels die hier te zien
langskomen, zich exemplaren bevinden afkomstig uit de Canadese
North West Territories. Die zouden dan de noordelijke Atlantische
Oceaan oversteken en langs de Europese en Afrikaanse kust afzakken
tot bij de Kaap, waar ze in de haven van Kaapstad overwinterend zijn
aan te treffen. Nooit zal ik die Vorkstaartmeeuw vergeten die in april
2005 tussen Ascension en de Kaap Verdische Eilanden tegen een Beau
fort zes noordwaarts zwoegde over de Centraal-Atlantische Rug. In
zijn eentje op wegnaar huis.naarzijn ergens rond de noordpool gelegen
broedplaats. Maar is daar zijn thuis? Eigenlijk niet, want hij verblijft er
nog geen drie maanden. De rest van het jaar is de Vorkstaartmeeuw
overzee op reis. Die is feitelijk zijn thuis. Wat een vogel!
43
