Op stap Fats Domino met Gerard Ouweneel Bij Vogelbescherming Nederland in Zeist werd de Leeuwardense Huismus prompt heilig verklaard! Want het creatuurtje leverde publiciteit op bij karrevrachten. In dezelfde week dat de vereniging met haar Huismussen-campagne begon, fladderde in Friesland een Passer domesticus 23.000 dominostenen om. Ruwweg was dat slechts een half procent van het aantal domino's dat braaf klaarstond om het wereldrecord omtuimelende stenen te verbeteren. Maar voor de organisatoren van het evenement waren het er genoeg om de vogel om te leggen. Daardoor werd die Huismus zodanig wereldnieuws, dat zelfs CNN er niet omheen kon. Aan de Driebergseweg dus, bij de koffie met gebak, werd gesuggereerd dat VBNs1 marketing- funetionaris Kees de Pater de bewuste Huismus persoonlijk had losgelaten in de Leeuwardense hallen. Reken maar dat conform het hedendaags gebruik in dit land,het stoffelijk overschot van het schepseltje een praalbegrafenis krijgt. En natuur lijk voortaan een jaarlijkse stille tocht. In die tumultueuze huismussenweek kwam onze nationale domesticus-kenner Cees Hey terug uit Papua. Veel van zijn kennis over Huis mussen deed Cees overigens op in de Hoeksche Waard, rond Strijensas. Gelet op zijn regelmatige uitstapjes naar Indonesië,hield hij aan zijn studies geen huismusserige instelling over. Bij aankomst op Schiphol kocht hij een krant, zag dat de voor pagina volstond met mussennieuws en terstond wist hij dat thuis in Rotterdam van een rustige ac- climatisatie geen sprake zouzijn.Die verwachting bleek juist. Toen Cees kort na terugkeer op zon dag 20 november in Amsterdam voor de Club van Nederlandse Vogelkundigen sprak over de zwa righeden die de Huismus in dit land het hoofd moet bieden, waren alle interviews hem aan te zien. Hij vertelde dat de Leeuwarder martelaar de naam Fats Domino ten deel gevallen was. 'Domi no' laat zich verklaren. En afgaande op hetgeen mijn tuin-Huismussen laten zien 'Fats' ook. Niet omdat deze ons gezin iedere ochtend op een Blue Berry Hill-aubade onthalen. Helaas...! Maar wel omdat het vogelvoer-fastfood hen waarschijnlijk tot een omvang en gewicht hebben gebracht, dat evenredig is aan het massieve pos tuur van de gevierde zanger. Want de vogelvoer- industrie komt voortdurend met nieuwe trouvail les. Van de stellig zorgvuldig in laboratoria uitgedokterde menu's eten mussen, merels en mezen stug door, zodat bij menigeen het bedrag wekelijks besteed aan vogelvoer,in de buurt komt van de kosten voor eigen leeftocht. Onlangs in de winkel van Vogelbescherming, zag ik zakken mudvol met alle mogelijke soorten vogelvoer achterelkaar over de toonbank gaan. Jazeker, ook voor mijEr lagen zelfs kerstpakketten voor tuin- vogels, maar gelukkig geen diepvrieskuikens. Die zij n te vinden in Amsterdamse dierenwinkels, be stemd voor hoofdstedelijke Blauwe Reigers. In die stad komt het voor dat de bewoners reigers thuis inviteren door een traject van kuikenlijkjes uitte leggen..voor die kuikens nog geen praalgra ven en stille tochten, maar wel een bedenkelijke variant op het verhaal van Klein Duimpje. Want beginnen in dit land niet veel zaken in Amster dam, waarna de natie al dan niet tegenstribbelend volgt? Had die Blauwe Reiger van de Prunje op Schouwen Amsterdamse reiger-genen in zich? Daar kwam er op 26 mei 2005 eentje aanvliegen, landde bij een gezinnetje rondscharrelende Klu ten en verzwolg in een oogwenk drie pullen. Bij het bezoek in Zeist stelde ik vast dat qua aantal en typen het assortiment vogelvoer-attri- buten eveneens weer breder was. Om het in die bouwsels opgetaste voedsel te bemachtigen, zijn de vogeltjes genoodzaakt ten overstaan van de gulle gever recreatief gedrag ten beste te geven. Welnu, dat showtje voeren ze met verve op, front- loge glazen pui. Inderdaad, uit de collectie Efte- lingachtige toestelletjes maakte ik ook een keus, een voedselsilo, een twee decimeter hoog toren tje, bij te vullen van boven. Dat is een paar maal per dag nodig, want zon silootj e is in een omme zien leeg. Om het gevuld te houden kan ik er naast blijven staan. De in ogenschijnlijk opmerkelijk sa menwerkingsverband rond het silootje circule rende Koolmezen, Huis- en Ringmussen, lijken stuk voor stuk mini-vaten der Danaïden. Ja, dus dat 'Fats'isweleengoeie...! Op mogelijke weerzin om steeds opnieuw naar buiten te gaan om een 76

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2006 | | pagina 10