Zeevenkel,
een zeer zeldzame zoutplant aan de Schouwse kust
Zeevenkel, Lokkersnol 2000. Foto. Gijs van den Ende.
Gijs van den Ende
Vorige zomer vonden wij tijdens onze vakantie in Ierland voor het eerst Zeevenkel
(Crithmum maritimum). Op veel plaatsen aan de kust groeien in spleten tussen de rotsen
even boven de hoogwaterlijn soms duizenden van deze bijzondere schermbloemige bij
elkaar. Het zijn overblijvende halfhoge vaalgroene planten met meervoudig geveerde
bladeren en spatelvormige vlezige deelblaadjes. De schermen hebben licht citroengele
bloemen. De plant is aromatisch en eetbaar. Ik heb een paar blaadjes geproefd: de
smaak doet iets denken aan die van gewone Venkel maar komt pittiger over. Een week
na terugkomst in Nederland, op 13 augustus, ontdekte ik toen we gingen zwemmen bij
de Lokkersnol aan de Cauersinlaag tot mijn verbazing 2 bloeiende Zeevenkelplanten.
In Nederland is deze plant zeer zeldzaam en
staat op de Rode Lijst. De soort moet het in ons
land hebben van kunstmatige rotskusten en
groeit dus tussen basalt of zandsteen aan de voet
van zeedijken. Stikstof krijgen de planten uit op
spattend zeewater en wier dat tussen de stenen
spoelt en daar verteert. Meestal is de planten geen
lang leven beschoren want door het voortdurend
onderhoud aan de dijken verdwijnen ze weer.
Zoals veel zout-tolerante kustplanten heeft Zee
venkel vruchten die aangepast zijn aan de ver
spreiding door zeewater. Er is waarschijnlijk re
gelmatig aanvoer van zaden vanaf de Kanaalkust,
waar de plant veelvuldig voorkomt, want er dui-
10