...een ooievaar. Wit of zwart? Foto: Henk Harmsen. Scharrelaar reed ik tegen een paal. Dat was in La Crau. Veel schade en het kostte mij mijn borg...!' Wij wezen Wint erop dat men in die lege steen woestijn La Crau. aan de rand van de Rhönedelta, beslist heel goed moet zoeken om een paal te vin den."Het was ook de enige die er stond' beaamde Wim. Ook tijdens zijn bezigheden komt het voor dat de vogelaar de hele dag met zijn hoofd in de nek loopt. Ik herinner mij een novemberdag nog niet lang geleden. Na weken regen en mist was de wind om naar noordoost, 's Nachts een mooie sterren lucht en "ang-ang-ang" van Grauwe Ganzen, 'klèh-klèh' van de Kollen en 'pie-oew' van Smien ten. "s Morgens stralend blauwe lucht en tijdens het ontbijt voortdurend stemmen van overko mende ganzen.... invallende vorst, het noorden liep leeg. Dat zijn dagen om buiten te zijn. Maar het was vrijdag en in stilte wenste ik dat die vorst vierentwintig uur had gewacht. Het stroomde de hele dag door. Op kantoor hartje Rotterdam le verde af en toe een blik uit het raam ganzen, een den, Kieviten, Goudplevieren, Wulpen en een Buizerd op. Fraai gestoken tegen die blauwe lucht, vliegrichting zuidwest. De arbeid verliep stroef. De volgende dag, zaterdag, het veld in. Bij thuiskomst, aan het eind van de middag, de mede- delingvan Els'Gertheeft gebeld.Hij hadeenZee- arend aan de Korendijk'... In het ochtendschemer, nog vóór de montere stemmen van Inge Diepman en Ivo de Wijs van 'Vroege Vogels" de zondag inluidden, was het al ongewoon druk aan de Korendijk. Aan het haas tig geïmproviseerde tenue waarin het merendeel van de drom vogelaars was gehuld, viel duidelijk te zien dat de zondagnog heel wat anders voor hen in petto had dan zeearendkijken. Alleen Piet was in volledige vogelaarsuitrusting en hij vertoonde ook verder de ontspanning van iemand die niet onder tijddruk stond. "Die Zeearend laat ik mij niet ontgaan', verzekerde hij zijn vogelwerk- groepcollega's. Maar de vogel kwam niet in het vi zier. Een lijn Kleine Zwanen kwam over en even later een Sperwer. Toen ver weg buitendijks een Buizerd opvloog met veel wit van voren en op de staart, laaide het ruigpootbuizerddebat weer op, een discussie over de bewuste vogel die al een paar weken liep. 'Als je echte Ruigpootbuizerds wil zien, dan moet je naar de Slikken van Flakkee gaan'.brak voorzitter Janus de debatten af. Steeds meer werd op horloges gekeken en de eersten ver trokken richting zondagochtendverplichtingen. Aarzelend, want stel je voor dat de Zeearend di rect na vertrek zou verschijnen....'je was net weg en toen kwam-ie. Schitterend Piet bleef.'Zeker fijn hier blijven en dan alleen de Zeearend zien' 7

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2001 | | pagina 9