Gierzwaluwen in Ouddorp Wout Visser Een mooie zomeravond in Ouddorp, ergens in juli '99. ik zal eens gaan kijken hoe het met de gierzwaluwen bij de meekrapstove gaat. Misschien gaan ze vanavond wel naar boven om de nacht in de lucht door te brengen. Eerst maar even bij Krijn (Tanis) langs,wellicht heeft hij zin om even mee te gaan. Het is een prachtige zomeravond en windstil, dus op de fiets. 'Krijn moest even weg, naar een bespreking" zegt Clarie," maar hij zou rond deze tijd terug zijn". Ik wacht een poosje.maar het begint al aar dig te donkeren. Ik denk dat ik die kant maar uit fiets, misschien kom ik Krijn nog wel tegen'V'Als hij thuiskomt zal ik tegen hem zeggen dat je naar de Kelderweg benten dan komt hij wel",antwoordt Clarie. Bij de kruising Kelderweg/Dorpsweg aangeko men zie ik iemand op de fiets geleund en onder tussen naar de luchtkijkend...Krijn.Erwordtniet veel gezegd. Dat is ook niet nodig, want er is ge noeg te zienDe lucht is vol met gierzwaluwen, die in groepjes of in hun eentje bezig zijn met hun cap riolen, in de lucht rondom de stove. Het is een van die zeldzame avonden waarbij het volstrekt wind stil is en de hemel volkomen wolkenloos. Het is midden in het toeristenseizoen maar het is stil, stil.Ik geloof niet dat er iets of iemand is gepas seerd gedurende de tijd dat we er gestaan hebben. Hoewel die stilte is betrekkelijk. Het is een oor verdovende stilte, gevuld met het ijselijke ge schreeuw, gekrijs en gegil van de gierzwaluwen. Ze draaien, wentelen, buitelen, tollen en doen zo'n beetje alles wat in strijd is metde zwaarte kracht. Het is een fascinerend schouwspel, maar hoe lang zouden we dit hier nog kunnen aanschou wen. Rond het terrein staat een bouwhek. Bij de ingang staat een bord van een projectontwikke laar. met een artist impression van bet apparte mentencomplex dat hier gaat verrijzen. Een geluk is dat de vorm nog enigszins is afgeleid van de stove met het hoge voorgedeelte en het lange lage achtergedeelte, dat sterk aan een boerenschuur doet denken. Maar toch. Inmiddels begint het donkerder en donkerder te worden, Het is zo'n avond waarbij de hemel in het westen van geel, via oranje naar rood tot een diep paars verkleurt en de rest van de hemel een steeds diepere blauwe kleur aanneemt, die onge merkt overgaat in een peilloos diep en nachtelijk zwart. "Ik denk niet dat ze in de lucht blijven", meent Krijn. En inderdaad. Het aantal vogels in de lucht lijkt af te nemen. Eerst leken er een stuk of vijftig te zijn, maar het worden er duidelijk minder. Re gelmatig schieten ze onder de Oudhollandse pan nen of onder de dakrand. In veel gevallen komen ze echter weer als een speer naar buiten en schie ten weer de lucht in. Vaak wordt er een hoop herrie gemaakt als er 52

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2000 | | pagina 22