"Doch nu verder: niet alleen voorbroedvogets, maar ook voor heel wat doortrekkers en zwervers zal de plaat zeker van belang zijn. In hoe grote mate weet niemand doordat een winters tochtje naar het "paradijs" niet zo voorde hand ligt. Wat we daarentegen wèl weten is dat deze zelfde Hompelvoet binnen niet al te lange tijd achter de afsiuitdam tus sen de Punten Schouwen zal liggen. Weliswaar dan niet meer in zout, doch in zoet of licht brak water, maar in elk geval veilig en daardoor aantrekkelijk voor heel veelbroed- vogels en trekkers. Grote wijzigingen in de vegetatie staan voorde deuren zij zullen hun uitwerking niet missen op de dierenwereld. Zo zal het paradijs van de Hompelvoet er dan een van grote bestendigheid kunnen worden, laat ons hopen tot in lengte van dagen!" Bijna 30 jaar ligt de Hompelvoet nu achter die gesloten dam. Veel is er veranderd. Oeverver dedigingen zijn aangelegd, stuifschermen in geplant, gedeelten ingezaaid met gras, vijvers uitgegraven, rasters geplaatst, schuur en vo- gelwachterswoning gebouwd, er wordt ge maaid en er grazen koeien en paarden. Niet langer is het daar "woest en ledig". Grote delen van het gebied gaan schuil onder hoog opge schoten struweel dat beschutting biedt aan tal loze kleine zangertjes. Zwermen trekvogels komen in de herfst op de bessen af. Kiekendie ven broeden tussen struiken waarin blauw- borst en nachtegaal zingen. Veel is er veran derd. Maar gelukkig is er ook nog steeds dat wijdse landschap, weliswaar zonder het glin sterende aanzicht en zachte geplop van droog vallende slikken. Toch is het gekrieuw van bonte strandlopers, de melancholische roep van wulp en zilverplevier en tepieten van schol eksters daar nog steeds te horen. Niet langer weerkaatst het nat glanzend slik de wolken lucht, maar licht de ratelaarvlakte geel op tegen een donkere onweerslucht. Veel is er veran derd. Sterke stromingen vanwege het getij zijn er niet meer. Het stilstaande water is nu glas helder maar nog even zout als vroeger. Op het voormalig schor groeit geen lamsoor meer, maar ziet in het voorjaar wit van fluitenkruid en 's zomers paars en geel van wilgenroosjes en jakobskruiskruid. 's Nachts is de horizon rond om verlicht doorwegen, recreatie, dorpsuit breiding en verafgelegen industrie, maar over dag oogt het bijna als vanouds met die stoere toren van Goedereede als baken in de tijd. Veel is er veranderd maar wat gebleven is, zijn de wolken kokmeeuwen en sterns in de broedtijd. De vogel wachter is een andere dan vroeger, maar het gekrijs uit de vogelkolonie dat lijkt op het geluid van de branding, klinkt hem - even als bij zijn voorganger - als muziek in de oren. Ja, veel is er veranderd maar de Hompelvoet is nog steeds een paradijs. Hopelijk tot in lengte van dagen! 65

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1999 | | pagina 65