Bij niet al te vroege Pasen (na 1 april) ook
kievitseieren en andere soorten weidevogels.
Ze werden als gratis traditioneel lekkernij be
schouwd en "geschouwd", want bebroede ei
eren werden door eierzoekers nooit meegeno
men. Overigens was het voorjaarsgevoel om
eieren te zoeken en nesten uit te halen na 25
mei voorbij. Alleen de wat latere scholeksters
werden bij het wieden van bieten of bruine
bonen als laat legsel nog wel eens uitgehaald.
Maar in het algemeen liet men dan de nesten
met rust.
In veedrinkputten met riet of biezen nestel
den voor de strenge oorlogswinters vele water
hoentjes. Je kon een nest van bijvoorbeeld vier
eieren uithalen en daarna een gal in de bodem
maken. Het "dukeloentje" repareerde dan het
nest.kennelijk dacht ze dat de bodem niet goed
gemaakt was, en legde daarna vrolijk verder.
Zo kon een flink aantal eieren worden ge
gaard. Iedereen kende dit trucje aldus vader in
mijn jeugdjaren.Tussen de oorlog en de ramp
waren er. vanwege die genoemde strenge win
ters. praktisch geen waterhoentjes en beslist
geen meerkoeten in onze omgeving. Eksters,
zwarte kraaien, kauwtjes en fazanten waren in
het voorjaar alleen zeldzaam in de duinen te
zien. In het najaar hadden we op de wintertar
we wel last van "trekkraaien" waaronder veel
roeken en bonte kraaien. Ze vlogen 's avonds
massaal naar de bossen in de Westhoek om te
overnachten.
Onnodig te zeggen dat de bioloopverande-
ring door de herverkaveling veertig jaar gele
den. het begin van het gebruik van chemische
bestrijdingsmiddelen dertig jaar geleden,
samen met de opkomst van kraaiachtigen de
laatste twintigjaar.de vogelstand zeer sterk in
deze omgeving heeft gedecimeerd en prak
tisch tot nul teruggebracht.
Het vogeleierzoeken. rapen en eten in april
en mei was sinds de oudste tijden een volksge
bruik op Schouwen. Het gaf naast paling, "kru-
kels" en mossels een luxe aanvulling bij de
eentonige broodmaaltijd.Verschillende vogel-
wetten in de laatste 100 jaar stelden, nu begrij
pelijk. hier paal en perk aan. Mij is het zoeken
ook met de paplepel ingegeven. Als kleuter
nam mijn vader me mee om in de laatste dagen
HAAMSTEDE
Winv <ic -Vritze van Lwehtwi-
burg Vond Vrijdagavond In één wet
land Ö»'-Sarcstweg twee kievitseie
ren, die .'wellicht de ettste op ons
eiland zijn: -
Bericht uit de Zierikzeesehe Nieuwsbode van 31-3-1950.
van maart of de week daarop kievitseieren te
zoeken in de uitgestrekte drassige weilanden
richting Smallegangesdijk en Oolesweg. Met
mij op z'n rug werd over sloten gesprongen, wat
me als dreumes bang maakte. Onverwachts
stonden we dan voor een nest eieren, dat hij me
dan aanwees. Het moet voorjaar 1941 of'42 ge
weest zijn. Zelf had hij in zijn jeugd omstreeks
1915 en in latere jaren gevonden kievitseieren
duur verkocht (kwartje per stuk) aan Hotel
Bom te Haamstede (het werkloon was nauwe
lijks twee gulden per dag!).Thuis aten we tot
1953 ieder voorjaar bij het landbouwwerk ge
vonden eieren van eenden, kieviten, tureluurs
(daeken). grutto's, scholeksters (zêêlievens).
en kluten. Soms. werden ook blootgemaaide
patrijzeneieren opgegeten of stak de jachtop
ziener die bij het maaien meeliep, ze in zijn zak
voor de broedmachine thuis. Wat die kieviten
betreft blijkt dat mijn vinddatums van de laat
ste vijftig jaar steeds vroeger werden. Van 31
maart in 1950 tot 22 maart in recente jaren en
vermoedelijk is dat landelijk zo.
Voor nog meer vogeleieren gingen mijn
vaderen ik naar Piet Berrevoets en zijn wel be
spraakte vrouw Tiene Boot. beter bekend als
Tiene Plume, die inde hoek tegen de zeedijk in
Weversinlaag woonden. Palingvisser Berre
voets. overleden in 1951, was ook pachter van
enkele vogeleilanden in Heertjes inlaagen ver-
kochtvan 15apriitot 15 juni de eieren van kok
meeuwen, visdiefjes en grote sterns, de laatste
waren de fijnste. Hel was daar altijd gezellig,
zeker als hun kinderen Corrie en Sinton thuis
waren. Buiten was het lekker uit de wind achter
de vlierbomen en de dijk. Het rook er naar de
zee,zoute modder en geteerde fuiken die te dr
ogen hingen.
Terug naar de beginjaren van de oorlog.
32
