Op stap Breskens Al rond de jaarwisseling hunkerde ik heftig naar Breskens, dus naar het voorjaar. Voor iedere Zeeuwse vogelaar en veel collega's buiten Zeeland.zijn Breskens en voorjaar eikaars' synonie men. Ik kom van buiten de provincie.Wellicht daarom voel ik mij op deTelpost nog altijd te gast. De brochure 'Voorjaarstrek bij Breskens' draagt bij tot dit besef. Toen op 26 april vorig jaar ik de Westerschelde- dijk metTelpost had beklommen.stond Peter daar boven deze brochure minzaam grijnzend maar on verzettelijk aan te prijzen. Bij niet aanschaf vreesde ik te worden weggestuurd. Degeen die al leen de Telpost betreedt om te genieten, krijgt bij doornemen van de Publicatie nummer2van deTel post. een stevig minderwaardigheidscomplex. Want het is niet kinderachtig hetgeen deTelgroep Breskens ieder voorjaar verricht. Voorjaar 1996 telde de groep tussen 2 maart en 18 mei op 62 dagen totaal 311 teluren. Dat leverde 540.698 passerende vogels op verdeeld over 176 soorten. Zulke resulta ten vallen alleen te behalen bij een no-nonsens aan pak. Die werkwijze blijkt uit Publicatie nummer 2. Die begint met "Welkom! ntaar...'. Dat 'maar' slaat op de Telpost Tien Geboden. Gebod nummer 1 luidt: 'Op de Telpost wordt geteld 1 Er wordt afgespro ken wie welke soorten telt aan landzijde of zeezij de. Eén persoon schrijft, een taaie klus, die nauwe lijks gelegenheid biedt zelf iets te zien'. En gebod nummer 3: 'De schrijver moet de soorten en aantallen die worden doorgegeven kunnen verstaan. Veel vogels worden opgemerkt door de roep. STILTE IS DUS NOODZAKELIJK! Als je gezellig over vogels wilt praten, doe dit dan zacht of ga een stukje ver derop staan'. Zo gaat het tien geboden door. Op vriendelijke maar besliste toon en in de gebiedende wijs enkel voud. Er zijn dagen met 150 vogelaars op de telpost. De tien telpostgeboden zijn dus voortgekomen uit de praktijk. Van die praktijk was ik soms getuige: Een ochtend op de Telpost eind-april. Er staan zo'n dertig man waaronder menig harde kerner. Hierdoor passeert bijna geen vogel zonder te zijn gedetermineerd. Een schoolklas arriveert. Naar blijkt een natuurclub. met alle huisporiën open voor natuurervaringen en ander vertier. Ineens is het een stuk levendiger op de Telpost. Onder de harde kerneis groeit duidelijk onrust. De scholie ren hebben best belangstelling voor de vogels maar ook voor elkaar. Wanneer het clubje, geenszins 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1998 | | pagina 10