water bewoont, kan vrij tam worden en is, omdat
de dieren zo dicht bij de kust leven, contact met
mensen gewend. In Nederland valt de Tuimelaar
onder de beschermde diersoorten en mag niet ver
stoord of bejaagd worden. Toch vonden en vinden
sommigen het nodig om het dier met speedboten
en waterscooters te benaderen en op te jagen. De
geluiden die dergelijke vaartuigen produceren
moeten voor het dier oorverdovend zijn en ook
een aanvaring is niet uitgesloten.
De Tuimelaar, die zich in eerste instantie vooral
ter hoogte van de blokkendam bij het vluchthaven
ophield, verplaatste zijn jachtgebied omstreeks
eind juni/begin juli naar de inlaatsluis aan de
Schouwse kant van de Brouwersdam. Hier is het
dier makkelijker waar te nemen (geen geklauter
over de immense betonblokken met mogelijke glij-
en valpartijen).
Het nadeel is dat het dier hier ook makkelijk te
benaderen is voor surfers en zwemmers. Het
schijnt voor veel mensen niet genoeg te zijn om de
Tuimelaar van enige afstand te bekijken. Men wil
hem zo dicht mogelijk benaderen en nog het liefst
aanraken. Ook „sportduikers" vallen het dier re
gelmatig lastig en ondernemen zelfs pogingen tot
voederen om het zo nog tammer te maken. Dit is
volkomen overbodig. Het dier heeft voedsel in
overvloed en het is niet denkbeeldig dat het van
het hem/haar aangeboden voedsel ziek wordt.
De strandreddingsbrigade heeft de afgelopen
zomer meer werk gehad aan het op afstand hou
den van nieuwsgierige mensen dan aan haar eigen
lijke taak. Een woord van dank is hiervoor wel op
zijn plaats.
Schoonheid van de natuur
Onbedoeld is uit het voorgaande misschien de
indruk gewekt dat de Tuimelaar alleen maar lastig
werd gevallen. Dit is zeker niet waar. Toen op een
bepaald moment een of andere (censuur) de Tuime
laar met een harpoen te lijf wilde gaan (een opge
vuld exemplaar zou zo leuk op zijn schoorsteen
mantel staan) kon met moeite een lynch-partij
(door de woedende omstanders) worden
voorkomen.
De duizenden toeristen, die deze zomer de
stranden van de Brouwersdam bezochten om te
genieten van zon en water, werden regelmatig ver
gast op een spectaculaire show van de Tuimelaar
(ingegeven door Moeder Natuur). Velen stonden
genietend aan de vloedlijn en konden er geen ge
noeg van krijgen. Iedereen kan een Tuimelaar be
kijken in een dolfinarium waar veel met deze die
ren, die makkelijk in gevangenschap te houden
zijn, wordt gewerkt. Maar een Tuimelaar in zijn ei
gen milieu bekijken blijft een unieke ervaring. In
dien de toeschouwer het geluk heeft het dier te
zien „spelen", zal de kracht, de souplesse en voor
al de schoonheid hem nog lang bij blijven.
Heeft men dit geluk niet, dan kan men altijd bij
het „Piertje" langsgaan (bij de vluchthaven). De
heer Beutin heeft een prachtige fotoreportage en
zal die aan iedere serieuze belangstellende graag
tonen.
De Tuimelaar bij de Brouwersdam is iets om
zuinig op te zijn. Hopelijk kan het dier hier, zon
der te veel te worden verstoord, nog lang blijven.
N.B.:
Medio september is de Tuimelaar van de Brou
wersdam, richting Stormvloedkering vertrokken.
Afgelopen najaar is hij daar regelmatig gezien.
Met de kering zelf blijkt de Tuimelaar weinig
moeite te hebben, want het dier is ook al in de
Oosterschelde waargenomen.
115