30e jaarverslag van de vinkenbaan
te Westenschouwen-1989
Gele Kwikstaart. „Op de dag dat we de laatste Gele Kwikstaart vingen (29 september), vingen we de eerste Keep".
Foto: Henk Harmsen.
L. van Ree
Ieder jaar, bij de start, is er de onuitgesproken vraag: zou er van 't jaar weer een nieuwe soort bij
zitten? Dit afgelopen seizoen leverde zelfs drie nieuwe soorten op. Twee soorten zijn helemaal niet zeld
zaam: een Waterhoen en een Houtsnip. We hadden ze echter nog nooit op de baan gevangen. De derde
soort betreft wel een zeldzaamheid, die waarschijnlijk nog nooit op Schouwen gesignaleerd is; de Sper
wergrasmus, ook wel Gestreepte Grasmus genoemd Sylvia nisoria.
Deze forse zanger, nachtegaalgrootte, broedt in
Noord-Duitsland als dichtsbijzijnde broedplaats,
maar heeft een zuid-oostelijke herfsttrekrichting.
Op de Nederlandse Waddeneilanden hadden we
enkele malen een exemplaar in handen, maar hoe
zuidelijker, hoe minder kans. Het is een buiten de
broedtijd verborgen levende struweelvogel. Men
stelle zich voor: een bovenmaatse Tuinfluiter, even
wel zonder de sperwertekening aan de onderzijde.
Deze sperwertekening, van de naam Sperwer
grasmus, ontbreekt bij jonge vogels en wij hadden
een eerstejaarsvogel. Deze bijzondere vangst vond
plaats in de vroege morgenuren van 31 augustus.
Verdere bijzonderheden
Toch ook weer een bijzondere vangst was de
Dwerggors op 1 oktober. Het was de vijfde maal
dat we er één vingen, ook een jonge vogel.
Een bijna-vangst betrof een Bosgors op 11 sep
tember. We konden dit exemplaar uitstekend bekij
ken, zagen zelfs het lichte vlekje op de wang,
10
