Souvenir de France
Frans Beekman
We kamperen op een prachtige plek in Normandië.
Ten westen van Coutances waar de Sienne in zee
uitkomt, is een wijde monding tussen lage helm
duinen met prachtige Blauwe Zeedistels.
Het oude spoorwegterrein en -gebouw van Regné-
ville sur Mer is sinds 1970 een eenvoudige camping
(cat. We staan met onze tenten pal naast een
grote zijkreek. Het marais maritime (schor) buiten
de kreek is nogal zandig met vooral veel Klein
Schorrekruid en Zeemelde en verder Engels Slijk-
gras en Zeekraal. Wat hoger staat Kweldergras en
daar lopen een paar schapen.
We genieten van het steeds anders stromende wa
ter in de kreek en maken mee hoe met springvloed
het hele ^chor ondergaat.
Tussen de Zilvermeeuwen en Stormmeeuwen op
een zandig rugje in het schor zitten ook een stuk
of tien Grote Sterns met jongen (het is begin
augustus). Met hoogwater komt af en toe een zeil
boot door de kreek op weg naar zee.
In de grote ruimte voor ons: een lage horizon en
een hoge hemel net als in Zeeland, gaat de zon
prachtig onder. De zilte schorrelucht prikkelt de
neus en de zeewind geeft verfrissing.
Dan verschijnen op een morgen aan de kreek twee
jagers. Op hun auto zit een sticker „La chasse c'est
nature" (Jacht: dat is natuurlijk). Urenlang knal
len ze erop los. Een zware knal in onze richting een
doffere als ze de andere kant op schieten.
Na verloop van tijd liggen 15 a 20 Tureluurs en
Groenpootruiters in twee rijtjes. Kleiner spul
wordt met de voet onder geschoffeld. Later blijken
dat een Drieteenstrandloper en een Bonte Strand-
loper te zijn.
Zijn het de steltlopers van onze Oosterschelde-
kusten? Hebben wij ze beschermd om in Norman
dië met hagel doorzeefd te worden?
Een paar Fransen op de camping laten in woord en
gebaar merken dit ook niet te waarderen. „Het
zijn zulke kleine vogels en dat met de kinderen
erbij".
„Waarom?" zo vraag ik me af. Deze tere steltlo
pers doen toch werkelijk niemand kwaad. Waar
om geen eerbied voor dit deel van de schepping?
Je eet er toch nauwelijks van? Is dit beheersjacht?
Gaat het om de reactiesnelheid van de jager bij de
ze snelle vliegers? Of is het gewoon het genot te
doden... Ik denk dat ik deze mensen nooit zal be
grijpen.
Voor vele trekkende steltlopers gelden hier dus niet
de slotregels van een bekend Frans volksliedje:
„J'aime a revoir ma Normandie, C'est la pays m'a
donné Ie jour". (Graag zie ik mijn Normandië
weer: het land dat mij het leven gaf).
Drieteenstrandloper (1.) en
Bonte Strandloper met hagel
geschoten, 5-8-1988 mon
ding Sienne (dep. Manche,
Frankrijk). Foto: Frans
Beekman.
11