Veldwaarneming hors-concours
Johan Everaers
In de omgeving van Dreichor loopt een natte
Zwarte Kraai traag door een suikerbietenveld. Eén
vleugel hangt. Ik aarzel, maar rij verder. Het re
gent flink en ziedaar mijn zwak excuus. Het is ok
tober 1986, slecht weer, veel regen en veel wind.
Het jachtseizoen is open. Stormslachtoffer wel
licht of anders aangeschoten?
Twee dagen later bij de Sasput opnieuw een Zwar
te Kraai en ook nu sleept één vleugel doelloos
langs de grond. Tijdens een volgende excursie zie
ik de vogel niet op die plaats, maar enkele dagen
daarna is waarschijnlijk hetzelfde beest bij Schud-
debeurs gearriveerd.
Meerdere mensen kennen hem (of haar). Een
toonbeeld van doorzettingsvermogen in een overi
gens zeer goed gekozen biotoop. Een stukje bos,
greppeltjes en slootjes, een stuk kreek, minstens
twee mestvaaltjes achter enkele huizen en schuur
tjes, een perceel akkerbouwland, weilandjes met
koeien, schapen en een paard. Bovendien een vrij
drukke weg en ook dat levert kraai wel eens iets
op. Wat wil je nog meer als gehandicapte Zwarte
Kraai?
De winter van '86/'87 overleefde hij en van harte
gunde ik Zwartrok een eitje wanneer ik hem in het
voorjaar de slootkantjes zag afstruinen. Af en toe
was er visite van een soortgenoot of concurrentie
van een paartje Eksters. De soortgenoot hield hem
waarschijnlijk gezelschap in de slaapboom, een
jonge Els aan de rand van het weilandje. Vandaar-
uit zicht naar alle kanten.
Met het naderen van de zomer zag ik de vogel niet
meer, de gewassen groeiden en ik waande hem al
dood. Maar... de aardappelen binnengereden, de
mais geoogst en present bleek Corvus corone.
Nu, twee jaar later leeft hij nog steeds op dezelfde
plek en iemand heeft hem zelfs over korte afstand
zien vliegen. Soms, wanneer ik hem zie zitten op
een paaltje langs het weiland, met de uitstraling
van een vogel die zonder meer enkele kilometers
zou kunnen vliegen, kan ik een klap op m'n claxon
bij wijze van aanmoediging nauwelijks onder
drukken en dan denk ik bij mezelf: „allez, de win
ter duurt maar even".
Zwarte Kraai. Foto: Henk Harmsen.
65
