Dat lukte, zodra het jong de ouden zag begon het
te piepen en, geweldig, ze kregen hem in de gaten.
Naar binnen kwamen ze echter nog niet dus de
doos werd weer even buiten gezet om te kunnen
voeren. Toen ze gevoerd waren, hup, de doos weer
naar binnen en hetzelfde nog een keer herhalen.
Eén van de ouders ging op het afdakje boven de
voordeur zitten om goed naar binnen te kunnen
kijken wat er gebeurde.
Na ze nog enkele malen van binnen naar buiten en
andersom geplaatst te hebben moest onze eigen
jonge spruit in bad en werd de schoenendoos met
de jongen zolang op het fonteintje in de toilet
neergezet.
Toen onze jonge(n) een poosje in bad zat te spelen
hoorden we beneden een enorm gepiep. Jawel
hoor, gelukt, de ouden zaten binnen! Het was on
geveer half tien, dus dat was redelijk vlot gegaan.
Het allerbeste is toch altijd dat de oude vogels de
jongen zelf verzorgen. En dat deden ze, van alles
werd er aangesleept: insekten, rupsen en ook rode
bessen.
De ouders kwamen de hele dag regelmatig voeren,
tot het donker werd. Ze bleven niet bij de jongen
in het toilet slapen.
Donderdag 30 juli
Al weer vroeg begonnen de ouders met voeren.
Overdag gingen we af en toe bij de jongen kijken.
Het ging allemaal prima. Als de ouden met voer
kwamen maakten de jongen een enorm kabaal,
s Avonds, nadat de ouders waren vertrokken, heb
ben we de jongen uit de schoenendoos gehaald
(die inmiddels helemaal ondergepoept was) en ze
in het fonteintje gezet na er eerst een stuk gordijn
in te hebben gelegd. Ook hebben we toen een foto
toestel op statief in het toilet gezet, verbonden met
een lange balgontspanner die we van buiten het
toilet konden bedienen. Als film gebruikten we
een kleurenrolletje van 1000 ASA.
Die avond hebben we nog geen foto's gemaakt om
dat het de bedoeling was de vogels eerst aan de ap
paratuur te laten wennen.
Vrijdag 31 juli
De oude vogels zijn niet van onze kamera ge
schrokken. Ze bleven ijverig voeren, vooral 's mor
gens vroeg.
's Middags was er altijd een periode dat ze minder
vaak kwamen. De jongen werden nog steeds vol
gestopt met insekten, rupsen en rode bessen, al
hoewel de rode bessen steeds meer de overhand
kregen.
's Avonds hebben we foto's gemaakr, ook toen de
oude vogels aan het voeren waren. Het ging alle
maal prima.
Zaterdag 1 augustus
Toch maar vroeg opgestaan, ondanks dat het za
terdag was. We gingen meteen naar de vogels
kijken.
„Hé, er is er één weg".
Wij zoeken op de grond. Nee hoor, één was er uit
gevlogen en de anderen zaten verspreid op de
grond. Ze konden nu redelijk goed vliegen, alleen
het kleinste jong was nog wat minder vlug dan zijn
broertjes of zusjes. Aan het eind van de morgen
vloog er nog één uit. De oude vogels zaten nu re
gelmatig te roepen. Ze moesten nu voor de jongen
in de w.c. zorgen en voor de jongen buiten. Ze had
den het dus behoorlijk druk.
Aan het eind van de middag vloog het derde jong
uit. Deze ging op de band van onze auto zitten uit
rusten van zijn inspanningen en hier werd hij ook
gevoerd.
Het werd donker en alleen het kleinste jong bleef
over. Zou hij het ook redden?
Zondag 2 augustus
Het jong was er nog, en gelukkig, de oude vogels
waren het niet vergeten. De andere jongen zaten
aan de andere kant van ons huis, in de struiken.
Voordat we naar de kerk gingen keken we nog even
in het toilet. Het jong zat toen in de opening van
het raampje.
Toen we terugkwamen was ook dit jong uitge
vlogen.
Het was gelukt, ze zijn alle vier uitgevlogen, ge
zond en wel. Eén dag hebben ze nog in de struiken
achter ons huis gezeten, daarna hebben we ze niet
meer gezien.
Wie weet, misschien komen ze volgend jaar weer
terug. Alleen zorgen we er wel voor dat de nest
kastjes inmiddels hangen, want een troep dat het
was in dat toilet.
