Slot Hoewel er nog best meer valt te vertellen over egels, is het bovenbeschrevene datgene wat ons het meest zal opvallen. Er zijn mensen die zwakke egels de winter door helpen, maar dit vraagt veel kennis van voedings- en leefgedrag van de egel. Egels op Goeree-Overflakkee In 1986 en 1987 is er, met medewerking van leden van de Ver. voor Natuur- en Landschapsbescher ming Goeree Overflakkee, een inventarisatie ge maakt van het voorkomen van egels op het eiland. Uit de ontvangen waarnemingen blijkt, dat de Egel Erinaceus europaeus L op Goeree-Overflak kee overal voorkomt. Helaas moet daarbij ge constateerd worden, dat dit veelal dode exempla ren betrof. Levend worden egels veel minder aan getroffen. Dit hoeft op zich niet verontrustend te zijn, daar egels zich bij voorkeur in de schemering en in het donker uit hun schuilplaatsen begeven. En dan is het waarnemen (en ook het ontwijken in het verkeer) toch een stuk moeilijker. Het blijft evenwel triest, dat veel egels in doodgereden toe stand worden aangetroffen. Maar dat geldt ook voor andere dieren, zoals katten, konijnen en vogels. Hieronder volgt een overzicht van de waarnemin gen: In 1986 werden er 39 en in 1987 54 egels, dood of levend, aangetroffen. De verdeling daarbij over de gebieden op het eiland is als volgt: Gebied dood levend Kop van Goeree 28 1 GoedereedeOuddorp) Hals 13 7 (Stellendam, Melissant) Midden 19 1 (Middelharnis, S'dijk, Dirksland) Oost 10 10 (Oude en Nieuwe Tonge, Achthuizen) Dammen 4 (Grevelingen-, Hellegats-, Haringvliet-) Totaal 74 19 Daarbij maken we de egel meer afhankelijk van de mens en beïnvloeden we het natuurlijk selectiepro ces. Alleen in situaties waarbij de egel bedreigd wordt lijkt extra zorg noodzakelijk. Kennis van aantallen en van de natuurlijke verhoudingen is dan van belang. Zoals uit dit overzicht blijkt, zijn er dus 93 egels aangetroffen, waarvan slechts 19 levend. Een con clusie verbinden aan de aantallen per gebied lijkt me moeilijk en niet betrouwbaar. Vermoedelijk speelt hier de aandacht van de leden (waarnemers) een grotere rol, dan het al of niet voorkomen van egels. Wel valt, uit de hier niet vermelde extra plaatsaanduidingen, op, dat de meeste egels ge vonden zijn langs of op wegen en dijken in het lan delijk gebied. Hoewel egels de bewoonde gebieden niet schuwen, komt dit toch wel overeen met het leefpatroon van de egel, n.l. zoekend naar insec ten, onder struikgewas en andere lage begroeiing. Gelet op het aantal waarnemingen dat is doorge geven, lijkt het mij waardevol om volgende waar nemingen van, relatief, weinig voorkomende dier soorten ook bij de lijst met waarnemingen in de Sterna op te nemen. Doodgereden Egel. Foto: Henk Harmsen. 36

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1988 | | pagina 36