Bij de eerste inventarisatieronde op 7 mei werd
1 exemplaar waargenomen dat hier in de buurt stil
aan de oever zat en bij het op korte afstand passe
ren niet opvloog. Tijdens een volgend bezoek op
21 mei werd geen enkel exemplaar gezien. Toen we
voor de derde keer, op 4 juni, het terrein bezochten
vloog er een Bonte Strandloper rond die behoor
lijk alarmeerde. Een tweede exemplaar werd niet
gezien.
Op 12 juni werd er al vlug gealarmeerd en vloog
de Bonte Strandloper zo'n 400 meter met ons mee.
Na 'n minuut of twintig - wij liepen zig-zag door
het terrein om zilvermeeuwlegsels op te sporen -
was er ook een tweede exemplaar (het vrouwtje)
dat eveneens alarmeerde. Beiden vertoonden nu
afleidingsgedrag, ze liepen hierbij voor ons uit,
vlogen op, kwamen dan weer terug om bij ons in
de buurt weer te landen. Wij concludeerden hier
uit dat de vogels kleine jongen hadden of eieren
die op uitkomen stonden. We hebben daar toen
niet intensief naar gezocht omdat we ervan over
tuigd waren dat het hier een overduidelijk broed-
geval betrof, temeer omdat ze vorig jaar op deze
plaats ook met jongen waren gezien.
Een maand later werd geen Bonte Strandloper
meer gezien, mogelijk waren de ouders met hun
vliegvlugge jongen vertrokken naar elders.
Het alarmeringsgedrag was dit jaar bijzonder op
vallend. Vorig jaar werden de vogels niet opge
merkt voordat ze met kleine jongen zaten en je er
toevallig over struikelde, nu kwam het mannetje
aangenomen dat het een o* was vanwege zang)
al zowat een 'A km van tevoren rond je vliegen.
Hierbij nog een korte beschrijving van dat alarme
ringsgedrag wat grappig en fascinerend was om te
zien.
/'A'
Al, tri-tri-tri geluidjes makend vloog de Bonte
Strandloper om ons heen, van de een naar de an
der - wij liepen op wisselende afstand van elkaar
(max. 75 m). De vlucht varieerde nogal in de
hoogte. Regelmatig zeilde het vogeltje al fladde
rend omlaag of wat ook herhaaldelijk voorkwam:
het bleef 40 a 50 seconden stil in de lucht hangen
met laag gehouden trillende vleugels waarbij een
fijn hoog trillertje geproduceerd werd. Dat fladde
ren in combinatie met het geluid deed sterk aan
een Veldleeuwerik denken. Zulk gedrag wordt el
ders als baltsgedrag beschreven, in dit geval be
hoorde het duidelijk bij het alarmeringsgedrag dat
tot op een paar meter van ons vandaan, vertoond
werd.
Literatuur
VAN DIJK, K. en N. BEEMSTER, 1988. Tweede zekere
broedgeval van de Bonte Strandloper Calidris alpina in
het Lauwersmeer. Limosa 61: 42.
DE KRAKER, C. en F. PRAK. Hompelvoetverslag
1986. Rapport SBB, Goes.
DE KRAKER, C en M. P. BRONS. Hompelvoetverslag
1987. Rapport SBB, Goes.
TEIXEIRA, M. 1979. Atlas van Nederlandse broedvo-
gels. 's-Graveland.
VOGELWERKGROEP AVIFAUNA WEST-NEDER
LAND, 1981. Randstad en broedvogels, Tilburg.
Bonte Strandloper in win-
terkleed. Foto: Henk Harm-
sen.
33
