aandrang van Vijverberg, betrok bij de oprichting van de afdeling Schou
wen van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie N.J.N.. Hier werd
hij volkomen aanvaard en werd een zeer gewaardeerd medelid. Dit moet
een geweldige ervaring voor hem geweest zijn na de plagerijen die hij
eerst op school moest ervaren.
Haast wekelijks ontmoetten wij elkaar op onze omzwervingen in de Schouwse
natuur, of gingen met de N.J.N. gezamenlijk op excursie.
Toen al fotografeerde hij de planten en andere objecten die hij op zijn
tochten tegen kwam met een kleine boxcamera, waarvan de sluiter slecht
functioneerde, hij hiela dan zijn duim voor de lensopening en drukte
tien maal af. Als de sluiter meer dan 7 van de tien keer werkte, maakte
hij de foto, bij 7 maal of minder was het risico te groot om een opname
op zijn filmpje te verspelen. Hiermede heeft hij echter wel de grond
slag gelegd voor de geweldige verzameling dia's, die hij later met pri
ma materiaal en veel geduld heeft opgebouwd. Enige jaren geleden zei
hij nog: "Ach wat, telelenzen, waarom, als je je maar lang genoeg rus
tig houdt, komen de vogels zelfs op je schoenen zitten en kun je ze zo
fotograferen"
34 jaar geleden was hij één van de oprichters van de Vogelwacht, met o.a.
Vijverberg en Nico Lysen, ook hier weer voelde hij zich volkomen thuis,
en behoorde hij tot de meest gewaardeerde leden. Ongeveer 30 jaar bleef
hij bestuurslid, ik weet niet of hij ooit een bestuursvergadering heeft
gemist. De Vogelwacht was een onmisbaar element in zijn leven.
Iedere keer als ik hem ophaalde voor een vergadering, zat hij al lang
tevoren te wachten, zo ook vrijdag nog maar een week geleden.
Niemand kon vermoeden dat het zijn laatste vergadering zou zijn, hij
heeft nog intens genoten van de dia's van Henk Harmsen.
Met de belofte dat hij nog eens goed zou zoeken naar Ruppia spiralis
(Kruloor) en tot ziens, nam hij afscheid, voor altijd.
'BrcwuMZshmteti25 maaM- /q83
"4-
