60
Zaterdag 26 mei 1979 was een historische dag voor de Vereniging
van Natuur- en Landschapsbescherming Goeree en Overflakkee. Er werd
namelijk een eerste exkursie voor de leden georganiseerd door de
heren Johan Dunk en Johan Everaers over de Krammerse Slikken. Dit
gebied kennen de beide heren als hun broekzak, daar zij dit enige
jaren geleden geheel hebben geïnventariseerd. Naar hun weten was
dit nog nooit eerder gebeurd. Omdat dit een zeer belangrijk voed-
selgebied is voor vogels vonden zij het noodzakelijk deze tellin
gen te verrichten en er een verslag van op te maken. Het is zoals
zij zelf in een kort artikel schrijven "een geheel vergeten hoek".
De tocht startte 's morgens om half tien bij de Nieuwe Sluis te
Oude Tonge. Er waren ongeveer twintig deelnemers. Het weer was ge
lukkig goed. We maakten een heerlijke tocht over de slikken, waar
bij we verschillende kreken moesten oversteken. Sommige laarzen
bleken niet geheel waterdicht. Jammergenoeg waren de anders in zo
grote getalen aanwezige wadvogels al wat ver verwijderd. De orga
nisatoren konden de tocht echter niet vroeger plannen in verband
met het oversteken van de kreken. We zagen nog wel bonte strandlo-
pers en rosse grutto's alsmede zilverplevieren. Scholeksters vlogen
krijsend af en aan.
Als bijzonderheid moet wel vermeld worden, dat we nog een kiekendief
in de kijker kregen. Met een grote boog liepen we terug naar de
dijk, waar we op de akkers aan de binnenzijde van de dijk enige
verontruste kluten konden zien en horen. Hun nesten liepen gevaar,
omdat een boer daar machinaal aan het wieden was.
Even verderop zat nog een kolgans binnendijks, wat ook geen alle
daags gezicht is. Onze begeleiders vertelden ook dat vele vogels
het zwaar te verduren hebben. Ze hadden n.l. hun nesten gemaakt in
de restanten zeewier en rommel, die gedurende de winter op de dijk
aanspoelen. In het voorjaar echter ruimt het Waterschap al deze
rommel op. Vanuit de Vereniging zal een poging worden gedaan om dit
opruimen op een vroeger of later tijdstip te doen plaatsvinden,
zodat de vogels rustig kunnen broeden. Zo pratend waren we weer op
ons uitgangspunt teruggekeerd en konden we terugzien op een geslaag
de wandeling, die zeker voor herhaling vatbaar is.
L. de Wit-Meyer.