SEN ZOMERDAG 1973 PI WESTENSCHCUNEN Een harde stem overvalt je, een stem versterkt door dc techniek, echoënd over de kop van Schouwen. Het is 9 uur in de ochtend. "Goede morgen" zegt de stem, "goede morgen, goede morgen, goede morgen. Laat het een dag zijn met veel zen en zonder zorgen, goede morgen, goede morgen, goede morgen." Zondags wordt er ter opluistering een jolig tintje aan gegeven, zo van "en Mina, jij, ook je bed uit." Het is een nadrukkelijke stem, die vele lettergrepen beklemtoont 9.10 Jantje blijkt jarig te zijn. (Op de betreffende camping zijn honderden Jantjes) en we horen hoe het vent je uitbundig wordt gefeliciteerd, ook uit naam van opa, oma en tante Pietje. 9.20 Een auto staat dubbel geparkeerd en weer wordt de hele gemeenschap erop attent gemaakt; de eigenaar moet opgespoord worden. Is die onvindbaar, dan volgt de herha ling, de herhaling, do herhaling. 9.33 Men laat ons weten dat er telefoon is voor me neer Pictcrse, die op deze camping het huisje nummer zo- voel bewoont. (Een jongetje op de fiets kan hem die bood schap ook zachter aanzeggen) Een zomerdag heeft vele minuten, rustige en onrusti ge. Tot deze laatste reken ik het gedwongen aanhoren van dat getetter uit de camping. Midden in de demeinbosson, waar zelfs geen autoge luiden doordringen (waar vindt men dit nog in Nederland?) en je je steeds weer af kunt vragen of het geruis, dat de stilte nog accentueert, afkomstig is van de wind in de boomtoppen of van de verre brekende branding, scheurt een keiharde netalen stem je mijmering in stukken, om er in te hameren, dat ogenblikkelijk de auto met dat en dat kenteken verwijderd moet worden. Neg is de mymering, weg de rust..... weg de sfeer. Moet dit nu maar doorgaan? Ik blijf het onzinnig vinden, (onzindelijk kun je ook zeggen) dat momenteel zeker wel duizend inwoners van de Nesthcek deze milieu-bedoezelingen moeten slikken. Er zijn vast wel technische voorzieningen te treffen, waardoor wij verschoond kunnen blijven van dit gedoe, waar we nu van mei tot diep in augustus, elke dag weer mee opgeschotcld zitten. Of ben ik misschien de enige die dit op deze manier ervaart? 50/73

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1973 | | pagina 52