STOOTVOGELS 2
TORENVALK Falco tinnunculus)
De trek van de torenvalken bleek dit seizoen veel drukker te
zijn dan in voorgaande jaren. Ik werd nog al eens opgebeld o~
ver zo'n "steekvleugeldie zo mooi een tijdje in de lucht kon
blijven stilstaan!
Ter oriëntatie even dits de oudere Schouwenaars noemen de
kleinere stootvogels als sperwer en torenvalk "steekvleugels"
Grotere soorten als buizerd en kiekendieven worden "kopen"
genoemd
Als ik mag uitgaan van een waarneming op 19 september j.l.
houdt de torenvalk wel van een hoogzit op verkeersborden. Ik
zag toen een drietal dats ieder voor zich, een bord aan de
Kraaijesteinseweg had bezet. Een leuk gezicht!
Later vond ik op dezelfde weg een doodgereden exemplaar. Men
moet toch wel enorm hard "scheuren" om een zo snelle vlieger
onder de wagen te kunnen krijgen en je vraagt je af of derge
lijke snelheden in een vogelrijk gebied als Schouwen wel ver
antwoord zijn. (Een vraag die al eerder gesteld werd
Door gewaardeerde medewerking van mensen die zich het lot
van verkeers- en andere slachtoffers onder de vogels aantrek
ken en die niet zelf de kans zien om deze dieren weer te la
ten herstellen, komen deze af en toen wel terecht in het
asyl van de heer M.I.Bakker te Burgh, waar ze in de luttele
vrije tijd die een zeer drukke zaak hem toestaat, liefderijk
worden verpleegd.
Dat was ook het geval met een gewonde torenvalk die begin
september werd binnengebracht. Gelukkig genas het dier snel
en in het laatst van september kon het al worden vrijgelaten.
Onze Palco tinnunculus die in het asyl het voedsel zomaar,
zonder er iets voor te moeten doen, voorgeschoteld kreeg, kon
deze vrijheid slechts ten dele appreciëren en moet gedacht
hebbens "ik zoek een nieuw menselijk onderdak". Hetgeen gevon
den werd bij onze leden, het echtpaar P.J.Evertse, ten noord
westen van het vliegveld te Haamstede. Mevr. Evertse verwend
de hem met stukjes vlees en hoefde maar tegen het raam te
tikken om de vogel aan te lokken. Op de duur werd deze ech
ter vrijpostig en tikte als het ware zelf al op de ramen met
een gezicht van "waar blijft mijn vlees?"
Op een zonnige zondagmiddag hebben de heer Viergever en onder-
35/73
